Ideaal voor een paar uurtjes ontspanning

Voor de trouwe Harlan Cobenfans is de ex-basketbalspeler en voormalig ex-FBI agent Myron Bolitar beslist geen onbekende meer. In het verleden zijn o.a. Foute boel (One false move) en Klein detail (The Final Detail) nog vele andere voorgegaan, maar Vermist (Fade away) moest tot 2011 geduld hebben. Het zal de fans een zorg zijn, ook al is het oorspronkelijke verhaal inmiddels 15 jaar oud, het blijft een Coben en die mag natuurlijk niet ontbreken in de kast!

Myron Bolitar is 10 jaar geleden tijdens een wedstrijd zo ernstig geblesseerd geraakt aan zijn knie dat stoppen met basketbal de enige optie was. Inmiddels heeft hij een leuke carrière opgebouwd als agent van aankomende spelers, nadat hij enkele jaren als FBI-agent geopereerd heeft. Bolitar is verbaasd als de voorzitter van de New Jersey Dragons, Calvin Johnson, hem uitnodigt voor hen te komen spelen. Tevens moet hij dan van zijn positie gebruik maken en sterspeler Greg Downing opsporen die plotseling spoorloos is verdwenen. Johnson is de spreekbuis van Clip Arnstein die met 40% van de aandelen, zichzelf als eigenaar ziet. Arnstein ziet de verdwijning als een bedreiging voor zijn positie omdat er kapers op de kust zijn voor een snelle overname. Greg Downing moet gevonden worden en liever nog vandaag dan morgen. Een dubbele uitdaging voor Bolitar die tien jaar spelersritme mist, en niet alleen maar bankzitter zal zijn.

De schrijfstijl van Coben is bij zijn trouwe lezers genoeg bekend. De opbouw begint bij het ontstaan van minstens een probleem met veel vraagtekens waarna het, niet altijd ongevaarlijke, onderzoek wordt gestart en uiteindelijk verschijnt er een oplossing die nauwelijks voorspelbaar is. Tussendoor gebeuren er allerlei voorvallen, sommige logisch, andere even plotseling en volledig onverwacht. Maar alles beschreven met een vleugje humor. In Vermist is het niet anders, het geheel straalt degelijkheid uit terwijl de verhaallijn niet veel inspanning eist van de lezer. Dus eigenlijk gewoon een ideaal boek om een paar uurtjes ontspannend in weg te zakken. Geen echte hoogvlieger waarbij het bovendien jammer is dat je er meerdere keren aan wordt herinnerd dat het verhaal al een respectabele leeftijd heeft. En dus komt Vermist wel een beetje gedateerd over.