Een verhaal dat uitblinkt door veel menselijkheid en enkele donkere karakters

Piet Baete heeft met Briek Mulders, David Kamp en Luc Bonnart een duurzaam setje karakters neergezet waar hij nog wel enkele avonturen mee voort kan. En warempel, waar zijn vorige boeken Poker en Wacht maar tot ik wakker word eindigen, gaat Verzwijg mij niet als nieuwste, op zichzelf staand avontuur verder. Dat betekent dat de keuze die Baete eerder heeft gemaakt, voor hem ook goed voelt. Dat probeert hij over te brengen op zijn lezers en niet zonder succes.
De jonge en ambitieuze inspecteur David Kamp is aangesteld om de schorsing van Briek Mulders op te vangen en vindt het tijd worden voor een grote zaak waarin hij de hoofdrol heeft. Hij is de kleine diefstalletjes al lang beu. Kamp denkt een grote zaak te hebben als een groepje vrienden op het bureau de verdwijning van Vic van Springel komt melden.
Vic is met deze vrienden daags voordien onuitgenodigd op een verjaardagfeestje geweest van Julie, dochter van de rijke Paul de Greve. Daar liep hij Charlotte De Pillecyn tegen het mooie lijf die nu de vriendin blijkt te zijn van Nicola de Greve, broer van Julie. Een snel georganiseerd gesprek tussen de twee exen levert Vic niet op wat hij wil, namelijk de terugkeer van Charlotte.
Enigszins aangeschoten vertrekt de vriendengroep weer en de volgende ochtend is Vic verdwenen. Korte tijd later meldt een destructiebedrijf dat ze wel heel vreemde resten in een van de machines hebben gevonden. Inspecteur Kamp gaat poolshoogte nemen en na identificatie van het lichaam kan David Kamp tevreden zijn, hij heeft zijn grote zaak.
Met Verzwijg mij niet heeft de reeks van Piet Baete weer een nieuwe loot aan de succesvolle stam gekregen. In zijn bekende stijl, waarin geen karakter voorkomt of er bestaat een achtergrond van, vertelt hij over het leven van een stukje Belgische upper class. Met gevoel voor emotie schetst Baete de inspanningen die deze bevolkingsgroep continu moet leveren om aan de top te blijven. Contrasten zet hij neer met de echte arbeiders waar geldzorgen meer dagelijkse kost zijn dan het verorberen van een portie kaviaar en een glas champagne.
In een spannend en op sommige momenten vermakelijk verhaal geeft hij een inkijkje in de manieren waarop deze 'armen' een poging doen om een graantje mee te pikken van de ‘rijken’. Dat daar een leven van alcohol, seks, list en bedrog aan vooraf gaat, moge duidelijk zijn. Als je de gevolgen eerder had gekend was een pas op de plaats nog zo gek niet geweest, zoals ook het lezen van Verzwijg mij niet zo gek nog niet is. Een goed ontwikkeld en goed geschreven verhaal dat uitblinkt door veel menselijkheid en enkele donkere karakters die, net als in het echte leven, debet zijn aan veel leed.