Hebban recensie
Hollandse degelijkheid in een ondeugend jasje
Van oer-Nederlandse bodem is ze, deze gewezen directeur van een zorgcentrum. Vanaf het moment dat ze in haar kinderhandjes een pen kan vasthouden en er leesbare tekens mee kan neerzetten, schrijft ze al. Een oer-Nederlandse naam heeft ze ook, Loes den Hollander.
Twee boeken heeft ze inmiddels op haar naam staan naast alle columns, redactionele stukjes, gedichten en wat er zoal nog meer uit haar vaardige pen vloeide. Pas op latere leeftijd wist ze gevolg te geven aan haar ene grote hartenwens, het schrijven van boeken. Met Vrijdag als debuutthriller wist al snel iedere thrillerliefhebber te vertellen wie Loes den Hollander is.
In haar potje met ingrediënten kom je het allemaal tegen, veel onderhuidse spanning en psychologische ontwikkeling; talloze levensechte personages en een herkenbare, vrouwelijke hoofdpersoon; ruim aandacht voor relaties en zaken die vrouwen bezighouden. In Vrijdag heeft ze in de juiste balans gebruik gemaakt van haar potje.
Alles begint met de kennismaking met Sandra van Dalsum, de vrouw die niet genoeg heeft aan haar eigen man Eduard. Met haar zoon Ed en dochter Marije vormen ze samen een gezinnetje. Haar leven kan niet zonder minnaars waarmee ze haar tekort aan liefde gulzig tot zich laat komen. Haar moeder denkt dat dit voorkomt uit erfelijke belasting. Haar man Eduard is er niet blij mee maar gedoogd het stilzwijgend. Haar maatschappelijke carrière is er een om van te dromen, samen met haar vriendin beheert ze drie modezaken. Wanneer haar rendez-vous steeds brutaler gaan worden neemt ze uiteindelijk het verstandige besluit om een einde te maken aan een wel erg intieme relatie. Mede omdat haar minnaar wel erg dicht in de familiaire nabijheid verkeert. Als plotseling haar minnaar dood wordt gevonden in gezelschap van een dode vrouw, op een plaats en in een situatie die Sandra zelfs laat verbleken, krijgt ze de schrik pas goed te pakken. Was zij het doelwit of is het een jaloerse vriendin van haar minnaar die maatregelen heeft genomen? Wanneer blijkt dat iemand het op Sandra heeft gemunt, groeit de angst met de minuut.
Hollander heeft haar debuutthriller gevuld met een ijzersterk verhaal. Personages blijven bij haar geen poppetjes, maar gaan echt voor je leven, met emoties, gevoelens, overlevingsdrift en zelfs liefde.
Op meesterlijke wijze maakt ze gebruik om via de moeder van Sandra het leven van haar dochter en (groot-)vader te analyseren. Daaruit blijkt dat ze inderdaad een aantal ingrediënten in de juiste dosering mengt met de basisgrondstof. Niet vooraf, maar achteraf worden de meeste oplossingen subtiel in het verhaal verklaard en komt de lezer te weten waarom een schijnbaar onbelangrijk deeltje een belangrijk aandeel heeft gehad in het resultaat.
Samengevat is het een boek dat je snel in zijn greep heeft en dat je, door de interessante personages, niet meer loslaat. Spanning voldoende aanwezig, conflicten voldoende aanwezig, romantiek voldoende aanwezig, leugens en bedrog voldoende aanwezig, kortom het potje ingrediënten was er en de schrijfster heeft er een overheerlijk gerecht van gemaakt. Bravo!
Twee boeken heeft ze inmiddels op haar naam staan naast alle columns, redactionele stukjes, gedichten en wat er zoal nog meer uit haar vaardige pen vloeide. Pas op latere leeftijd wist ze gevolg te geven aan haar ene grote hartenwens, het schrijven van boeken. Met Vrijdag als debuutthriller wist al snel iedere thrillerliefhebber te vertellen wie Loes den Hollander is.
In haar potje met ingrediënten kom je het allemaal tegen, veel onderhuidse spanning en psychologische ontwikkeling; talloze levensechte personages en een herkenbare, vrouwelijke hoofdpersoon; ruim aandacht voor relaties en zaken die vrouwen bezighouden. In Vrijdag heeft ze in de juiste balans gebruik gemaakt van haar potje.
Alles begint met de kennismaking met Sandra van Dalsum, de vrouw die niet genoeg heeft aan haar eigen man Eduard. Met haar zoon Ed en dochter Marije vormen ze samen een gezinnetje. Haar leven kan niet zonder minnaars waarmee ze haar tekort aan liefde gulzig tot zich laat komen. Haar moeder denkt dat dit voorkomt uit erfelijke belasting. Haar man Eduard is er niet blij mee maar gedoogd het stilzwijgend. Haar maatschappelijke carrière is er een om van te dromen, samen met haar vriendin beheert ze drie modezaken. Wanneer haar rendez-vous steeds brutaler gaan worden neemt ze uiteindelijk het verstandige besluit om een einde te maken aan een wel erg intieme relatie. Mede omdat haar minnaar wel erg dicht in de familiaire nabijheid verkeert. Als plotseling haar minnaar dood wordt gevonden in gezelschap van een dode vrouw, op een plaats en in een situatie die Sandra zelfs laat verbleken, krijgt ze de schrik pas goed te pakken. Was zij het doelwit of is het een jaloerse vriendin van haar minnaar die maatregelen heeft genomen? Wanneer blijkt dat iemand het op Sandra heeft gemunt, groeit de angst met de minuut.
Hollander heeft haar debuutthriller gevuld met een ijzersterk verhaal. Personages blijven bij haar geen poppetjes, maar gaan echt voor je leven, met emoties, gevoelens, overlevingsdrift en zelfs liefde.
Op meesterlijke wijze maakt ze gebruik om via de moeder van Sandra het leven van haar dochter en (groot-)vader te analyseren. Daaruit blijkt dat ze inderdaad een aantal ingrediënten in de juiste dosering mengt met de basisgrondstof. Niet vooraf, maar achteraf worden de meeste oplossingen subtiel in het verhaal verklaard en komt de lezer te weten waarom een schijnbaar onbelangrijk deeltje een belangrijk aandeel heeft gehad in het resultaat.
Samengevat is het een boek dat je snel in zijn greep heeft en dat je, door de interessante personages, niet meer loslaat. Spanning voldoende aanwezig, conflicten voldoende aanwezig, romantiek voldoende aanwezig, leugens en bedrog voldoende aanwezig, kortom het potje ingrediënten was er en de schrijfster heeft er een overheerlijk gerecht van gemaakt. Bravo!
1
Reageer op deze recensie