Lezersrecensie
Heerlijk zondagmiddagboek!
'Negen minuten. Hoe heeft ze deze drieëntwintig minuten zo uit de hand kunnen laten lopen? Ze heeft geen tijd meer om te proberen in de bank iets te veranderen. De laatste negen minuten moet ze gebruiken om zo veel mogelijk te weten te komen, ook hoe ze Daniel ervan kan overtuigen wat er allemaal speelt.'
Zoë komt midden in een bankoverval terecht als zij gaat schuilen voor een regenbui. Maar Zoë is geen gewoon meisje, ze is een meisje met het talent om de tijd 23 minuten terug te draaien. Dit kan zij maximaal 10 keer doen. Vlak voordat de overval begint ontmoet zij een knappe man, met super mooie blauwe ogen. Tijdens de overval wordt de knappe man, voor de ogen van Zoë, doodgeschoten. Dit raakt Zoë zo erg dat ze besluit om de tijd terug te draaien, ook al wordt de gebeurtenis daar meestal niet beter door. Zal het haar dit keer wel lukken? Of zijn de 10 pogingen die zij heeft weer niet genoeg?
Vivian Vande Velde heeft een vlotte schrijfstijl. Het leestempo is hierdoor erg hoog en je vliegt echt door het boek. De hoofdstukjes zijn ook lekker kort. In het verhaal herbeleef je vaak de 23 minuten van de bankoverval, maar het wordt nooit saai. Elke keer dat Zoë de 23 minuten herbeleeft gebeurd er iets anders, wat je zeker niet van te voren kan voorspellen. Het blijft dus interessant!
Zoë is eigenlijk de enige echte hoofdpersoon. Dit komt omdat niemand anders zich de eerdere 23 minuten kan herinneren, behalve Zoë. Het duurt best wel een tijd voordat je haar een beetje leert kennen. Ze woont in een woongroep, maar waarom ze daar woont laat lang op zich wachten. Ook vraag je je aldoor af wat er in het dossier staat dat zij bij zich draagt. Dit kom je pas te weten als ze voor de één na laatste keer de tijd terugdraait.
Naast Zoë speelt ook Daniel, de jongen die voor haar ogen wordt doodgeschoten, een rol. Elke keer dat zij hem spreekt in de 23 minuten die ze herbeleven, kom je iets persoonlijks over hem te weten. Deze persoonlijke feitjes heeft Zoë nodig om in de volgende 23 minuten zijn vertrouwen snel te winnen. Naar mijn mening wint ze die net iets te snel van hem. Elke keer vertelt ze wat ze van hem weet en hij gelooft meteen dat ze de tijd kan terugdraaien. Dit is een beetje ongeloofwaardig.
23 minuten telt 208 pagina's en is zeker wel de moeite waard om op een lekkere zondagmiddag te lezen! Het boek heeft een erg interessant plot en is zeker goed uitgewerkt, ondanks dat de personages wat diepgang missen. De spanning wordt geleidelijk opgebouwd en het eind is ook echt erg goed! Zeker een aanrader!
Zoë komt midden in een bankoverval terecht als zij gaat schuilen voor een regenbui. Maar Zoë is geen gewoon meisje, ze is een meisje met het talent om de tijd 23 minuten terug te draaien. Dit kan zij maximaal 10 keer doen. Vlak voordat de overval begint ontmoet zij een knappe man, met super mooie blauwe ogen. Tijdens de overval wordt de knappe man, voor de ogen van Zoë, doodgeschoten. Dit raakt Zoë zo erg dat ze besluit om de tijd terug te draaien, ook al wordt de gebeurtenis daar meestal niet beter door. Zal het haar dit keer wel lukken? Of zijn de 10 pogingen die zij heeft weer niet genoeg?
Vivian Vande Velde heeft een vlotte schrijfstijl. Het leestempo is hierdoor erg hoog en je vliegt echt door het boek. De hoofdstukjes zijn ook lekker kort. In het verhaal herbeleef je vaak de 23 minuten van de bankoverval, maar het wordt nooit saai. Elke keer dat Zoë de 23 minuten herbeleeft gebeurd er iets anders, wat je zeker niet van te voren kan voorspellen. Het blijft dus interessant!
Zoë is eigenlijk de enige echte hoofdpersoon. Dit komt omdat niemand anders zich de eerdere 23 minuten kan herinneren, behalve Zoë. Het duurt best wel een tijd voordat je haar een beetje leert kennen. Ze woont in een woongroep, maar waarom ze daar woont laat lang op zich wachten. Ook vraag je je aldoor af wat er in het dossier staat dat zij bij zich draagt. Dit kom je pas te weten als ze voor de één na laatste keer de tijd terugdraait.
Naast Zoë speelt ook Daniel, de jongen die voor haar ogen wordt doodgeschoten, een rol. Elke keer dat zij hem spreekt in de 23 minuten die ze herbeleven, kom je iets persoonlijks over hem te weten. Deze persoonlijke feitjes heeft Zoë nodig om in de volgende 23 minuten zijn vertrouwen snel te winnen. Naar mijn mening wint ze die net iets te snel van hem. Elke keer vertelt ze wat ze van hem weet en hij gelooft meteen dat ze de tijd kan terugdraaien. Dit is een beetje ongeloofwaardig.
23 minuten telt 208 pagina's en is zeker wel de moeite waard om op een lekkere zondagmiddag te lezen! Het boek heeft een erg interessant plot en is zeker goed uitgewerkt, ondanks dat de personages wat diepgang missen. De spanning wordt geleidelijk opgebouwd en het eind is ook echt erg goed! Zeker een aanrader!
1
Reageer op deze recensie