Koesteren, vasthouden en loslaten
Saskia is tweeëndertig en woont nog altijd samen met haar vader en grootvaders. Haar vader heeft een antiquarische boekhandel, terwijl zij het werk van restaurateur op zich neemt. Daarnaast is er de vierendertigjarige Matthew. Hij woonde na de dood van zijn moeder bij een oude professor genaamd Jacob. Na Jacobs dood laat Matthew Saskia en haar vader langskomen om de grote verzameling boeken van Jacob te taxeren, maar ondertussen vindt Saskia een notitieboekje met een liefdesverhaal genaamd 'De Bloemenjaren' dat zich tijdens de Tweede Wereldoorlog afspeelt in Bletchley Park.
Ieder belangrijk personage wordt ingeleid met een eigen hoofdstuk. Hierdoor maak je als lezer meteen goed kennis met Saskia, haar familie en Matthew. Het verhaal uit het notitieboekje onderscheidt zich door te zijn beschreven in een dagboekstijl. De verhaallijnen lopen bijna meteen door elkaar en al snel kun je voorspellen hoe de roman afloopt. Toch heeft Erica James genoeg verrassingen in petto om je ruim vierhonderd pagina's in spanning te houden en blijf je zelfs na de laatste pagina's benieuwd hoe het verder gaat met Saskia.
Saskia en haar familie wonen namelijk in een wereld die ze met elkaar hebben gecreëerd na het overlijden van hun dierbaren en hebben genoeg aan elkaar. Hierdoor is het moeilijk om nieuwe mensen toe te laten in hun leven en is er een angst voor grote veranderingen. Toch verlangt Saskia's familie van haar dat ze haar eigen leven gaat leiden, maar zelf wil ze daar niets van weten. Ook de ik-persoon in 'De bloemenjaren' is introvert en gaat niet makkelijk om met sociale contacten. Toch is het verhaal in het notitieboekje meer dan een romance: het geeft een beeld van het leven in de oorlog, werken op Bletchley Park en een niet mogelijke liefde.
Met deze roman bewijst Erica James (1960) dat ze over een vlotte pen beschikt en interessante personages neer kan zetten. De bloemenjaren geeft je een kijkje in het leven van bijzondere personages die niet alleen zichzelf leren kennen, maar ook leren dat je niet alles weet van degenen die dicht bij je staan. Natuurlijk speelt de zoektocht naar liefde een rol in dit boek, maar het draait voornamelijk om het koesteren van mensen, ze vasthouden, maar vooral ook loslaten. Hierdoor krijg je door de vierhonderd pagina's heen verschillende gevoelens op je bord waardoor je snel mee gaat leven met de personages. Uiteindelijk blijf je in spanning, want net als in de oorlog, wacht je ook hier op de verlossing voor de personages.
Reageer op deze recensie