Voor liefhebbers van de liefde, Parijs en boeken
Aurélie is de eigenaresse van een restaurant in Parijs. Op een dag wordt ze door haar geliefde verlaten, maar als ze op een boek stuit waarin zowel zij als haar restaurant voorkomen is ze haar liefdesverdriet al snel vergeten. Bijna obsessief probeert ze in contact te komen met de mysterieuze Engelse schrijver Robert Miller. De enige die hiervoor kan zorgen is hoofdredacteur André, maar hij heeft een groot geheim dat niemand en vooral Aurélie niet mag weten.
De glimlach van Aurélie begint met Aurélie die vertelt hoe ze het boek heeft gevonden dat haar leven veranderde. Dit vertelt ze soms zo persoonlijk dat het bijna lijkt alsof de restauranteigenaresse via een brief met je communiceert. De hoofdstukken over Aurélie worden afgewisseld met hoofdstukken die je een kijkje geven in het leven van André, dat door de Française op zijn kop komt te staan. Beide personen worden vanuit een ik-perspectief beschreven. Hierdoor komt het verhaal heel vertrouwelijk over, de grootste geheimen worden namelijk met je gedeeld. Het nadeel is helaas dat het aan het begin van een nieuw hoofdstuk even onduidelijk kan blijven met welk personage we te maken hebben.
Doordat het verhaal van beide personages bij de lezer bekend is, maar zij niet alles van elkaar weten, bouwt Barreau een spanning op die tot het einde van het boek blijft hangen dankzij het ontstaan van een bijzondere driehoeksverhouding. Ondanks dat het verhaal zich afspeelt in Parijs en de liefde een grote rol speelt, is deze roman allesbehalve zoetsappig. De schrijver zorgt daarnaast voor extra sfeer door simpele Franse woorden te gebruiken en deelt achterin de recepten van Aurélies restaurant.
"'Nee, chérie! Het lijkt wel het bal der eenzame zielen! Hij is in de steek gelaten, jij bent in de steek gelaten. Hij houdt van de Franse keuken, jij houdt van de Franse keuken. En hij heeft over jouw restaurant geschreven en misschien zelfs over jou. Dan kan ik alleen maar zeggen: bon appetit!' grapte ze."
Dit boek is niet alleen een must read voor liefhebbers van een liefdesroman, maar ook voor degenen die graag een kijkje nemen in de wereld van het boekenleven. Door hoofdredacteur André krijgt de lezer verschillende kanten van het boekenvak te zien. Daarnaast vertoont de beschrijving op de achterflap van Barreau lichtelijke overeenkomsten met die van Miller. Er wordt dan ook gespeculeerd over het feit dat de schrijver een fictionele auteur zou zijn. Volgens de Duitse literatuurcriticus Elmar Krekeler zou Nicolas Barreau een pseudoniem zijn van de Duitse auteur Daniela Thiele. Deze speculaties zouden veel punten uit het verhaal kunnen verduidelijken, vooral met betrekking tot André en Miller.
De glimlach van Aurélie is een liefdesroman met zowel een simpel verhaal als meer diepgang voor wie hier interesse in heeft. Het is dan ook een boek voor iedereen die van de liefde, Parijs en boeken houdt.
Reageer op deze recensie