Bomann heeft te goed haar best gedaan

De gescheiden Annabel verhuist met haar dochtertje Leonie naar een huis aan het strand in Binz. Wanneer ze een afspraak heeft voor haar werk stuit ze op een oude viskotter, genaamd De stormroos. Ze wordt op slag verliefd op de boot en besluit deze te kopen, maar er is ook een andere gegadigde, Christian. De twee besluiten de boot samen te kopen en op te knappen. Annabel vindt in de boot een brief van een vrouw die met De stormroos uit Oost-Duitsland probeerde te vluchten, maar al snel blijkt dat ook Annabel en Christian aan hun eigen geschiedenis worden herinnerd door deze oude kotter.

Het verhaal wordt grotendeels beschreven door de ogen van Annabel. Al is zij het meest aanwezige personage, toch is de echte hoofdrol weggelegd voor De stormroos. Door deze kotter komen namelijk alle personages, heden en verleden samen. Om het verleden van de kotter te verduidelijken krijg je regelmatig een kijkje door de ogen van iemand anders dan Annabel, bijvoorbeeld door die van de oude kapitein van het schip.

Doordat de geschiedenis van De stormroos beladen is en er veel personages uit het verleden en heden hierbij betrokken zijn, bevat deze roman veel informatie. Iets te veel informatie om de rode draad van het verhaal te kunnen blijven volgen, want waar Annabel het belangrijkste personage is, komen er tussendoor een heleboel andere verhaallijnen aan bod. Je wordt hierdoor als het ware constant van het heden naar het verleden geslingerd. Het boek werkt wel naar één belangrijk punt toe, maar door de constante tussenkomst van andere personages en tijden, staat de spanningsboog niet zo gespannen als nodig zou zijn om het boek op het puntje van je stoel uit te lezen.

Toch heeft schrijfster Corina Bomann haar best gedaan. Misschien heeft ze met de vele informatie zelfs iets te goed haar best gedaan. Het is in ieder geval overduidelijk dat Bomann veel kennis heeft van de geschiedenis van haar land, waardoor het verhaal geloofwaardig overkomt. Daarnaast draait deze roman niet alleen om het ontrafelen van een geschiedenis, maar ook om hedendaagse thema's zoals alleenstaand moederschap, de kracht van het internet en het leven na de val van de Muur.

"'Je mist papa, hè?'
Leonie knikte. Ik nam haar in mijn armen, en gelukkig liet ze dat toe. Ze kroop tegen me aan, en ik begroef mijn gezicht in haar krullenbos."

De stormroos is het verhaal van een boot waarop zich een heftige geschiedenis heeft afgespeeld, die verschillende levens op zijn kop zet. Hierdoor ontstaat er een wanorde in het boek waardoor de rode raad van het verhaal regelmatig lijkt te verdwijnen tussen andere verhaallijnen. De roman bevat genoeg onderwerpen die je aandacht trekken, maar iets minder verhaallijnen en iets meer diepgang in de verhaallijn van Annabel zou hebben gezorgd voor een sterker verhaal.