Een gezin in de schaduw van alcoholisme

Romilly woont met haar zorgzame man David en haar dochtertje Celeste in een mooi huis en is werkzaam als wetenschapper. Op het eerste oog lijkt het een perfect gezin, maar er is één probleem: Romilly kan niet van de alcohol afblijven. De drankjes voor een beetje zelfvertrouwen voordat ze op stap ging, of het wijntje na een lange werkdag leken onschuldig totdat een glas een fles werd en één fles werden er twee totdat er helemaal geen grens meer was. Vanaf dat moment is het niet alleen Romilly's probleem, maar ook dat van haar gezin.

Amanda Prowse geeft een kijkje in het leven van Romilly door je mee te nemen naar het prille begin van haar relatie tot en met de dramatische keuzes die gemaakt moeten worden naar aanleiding van haar verslaving. Pagina na pagina valt Romilly's leven steeds verder uit elkaar, puur en alleen omdat ze niet van de fles af kan blijven. Op het moment dat het niet erger lijkt te kunnen worden, kan er bij Romilly toch nog een schepje bovenop. Deze momenten roepen onbegrip, maar tegelijkertijd verdriet en pijn op. Het blijft tijdens het lezen één grote vraag: hoe kan een succesvolle vrouw als Romilly zo diep zakken?

Wat nog meer emoties losmaakt zijn de delen waarin dochter Celeste terugblikt op haar kindertijd en de ervaringen met haar moeder. Natuurlijk is niet alles negatief, maar de problemen van haar moeder zijn wel wat de dochter van Romilly zich het meest herinnert en die een grote invloed op haar leven hebben. Al snel blijkt dat het Celeste niet in de koude kleren is gaan zitten dat haar moeder haar regelmatig vergat op te halen van school en ook de beelden van haar dronken moeder staan nog op haar netvlies gebrand.

"Het was alsof iedereen had toneelgespeeld en ik ze nu had doorzien. Mijn moeder stond te vloeken en te schreeuwen. Tante Holly huilde en mijn vader zag er zo boos uit dat ik dacht dat hij mijn moeder een klap zou geven. Zo boos had ik hem nooit gezien."

Prowse heeft geprobeerd om een beeld te geven van leven met een verslaving. Hoe ontstaat dit en wie lijden daar nu echt onder? Bovendien wordt duidelijk dat een alcoholist niet altijd een zwerver is die uit een bruine zak drinkt, maar ook gewoon een vrouw kan zijn met een gezin. Een andere liefde laat zien dat iedereen verslaafd kan raken en dat de gevolgen onvermijdelijk zijn.

De titel is misschien wat ongelukkig gekozen, want Romilly houdt zielsveel van haar man en dochter, maar de verslaving heeft haar in haar macht en ze voelt zich afhankelijk van de fles. Hoeveel kan iemand houden van iets dat een leven kapot maakt? Ondanks dat heeft Prowse haar titel verwerkt in het verhaal, waardoor duidelijk wordt waarom er voor deze titel gekozen is.

Een andere liefde is een indrukwekkend boek dat veel emoties en onbegrip oproept doordat het om een succesvolle vrouw met een mooi gezin draait. De gedeeltes waarin Celeste aan het woord is maken dit pijnlijke verhaal af, doordat duidelijk wordt dat een alcoholverslaving iedereen kan overkomen en dat ook de omgeving daaronder lijdt. Prowse draagt dit boek op aan 'iedereen die in een huis heeft gewoond waar de donkere schaduw van alcoholisme over viel', maar ook voor wie hier geen ervaring mee heeft is Een andere liefde een aangrijpend verhaal.