Bijzondere personages, maar een minder bijzonder boek
Nadat hoofdpersoon M.M. Banning ooit een bestseller schreef, trekt ze zich nu terug in haar schrijfkamer om een nieuw boek te schrijven. Er is echter één groot verschil met toen: ze heeft een negenjarig zoontje, Frank. Bannings redacteur stuurt zijn jonge assistente Alice om op het jongetje te passen en wat huishoudelijk werk te doen, zodat de schrijfster ongestoord aan haar boek kan werken. Als Alice aankomt in Bel Air wordt haar al snel duidelijk dat het niet om een normaal gezin gaat. Banning is erg teruggetrokken en lijkt Alice niet te mogen. Frank is een opvallend jongetje dat zich verkleedt als een filmster uit zijn favoriete films en geen vriendjes heeft. De enige persoon die hij als vriend beschouwd is Xander, zijn pianoleraar en klusjesman, die op de meest vreemde tijden op komt dagen en weer verdwijnt.
Alice leert Frank steeds beter kennen en dat is nodig om een goede relatie met hem op te bouwen. Zo mag ze hem niet zomaar aanraken en ook niet aan zijn spullen komen. Dit zorgt er namelijk voor dat Frank vreemd gedrag vertoont, zoals stil op de grond gaan liggen of zijn hoofd tegen de muur slaan. Als Frank weer naar school gaat blijkt al snel dat dit geen succes is en besluiten Alice en Xander samen met Frank om hem tijdelijk te laten spijbelen. Dit betekent wel dat ze dingen buiten de deur moeten gaan doen zodat het niet opvalt bij zijn schrijvende moeder.
De hele titel van het boek is Frank en wij of de avonturen van een wonderlijk jongetje. Het verhaal draait dan ook vooral om wat Frank meemaakt, zoals uitstapjes naar musea, speelparken en het zogenaamde droomhuis. Al deze simpele uitjes worden bijzonder door Frank die alles lijkt te weten en alles op zijn eigen manier doet.
"Ik zie hem staan op de hoek van van Bellagio Terrace en Linda Flora Drive: door met zijn rechterhand zijn rechterbroekpijp op te trekken heeft hij een verleidelijk stuk van zijn bordeauxrood-donkerblauw geruite sok ontbloot en hij houdt zijn linker duim schuddend in de lucht. Die pose, legt hij uit zodra hij veilig in de gordels op de achterbank zit, combineert de lifttechnieken van Clark Gable en Claudette Colbert in die beroemde scène van in It happened one night uit 1934."
Frank is dan ook het belangrijkste personage in deze roman maar toch heeft schrijfster Julia Claiborne Johnson ervoor gekozen om alles door de ogen van Alice te bekijken aan de hand van een ik-perspectief. Hierdoor worden alle andere personages door haar omschreven en omdat deze, voornamelijk Frank en Banning, belangrijk zijn voor het verhaal ontstaat er veel vertellerstekst. Soms iets te veel waardoor het verhaal zo nu en dan wat langdradig wordt.
Ondanks deze langdradigheid weet Claiborne Johnson bijzondere personages neer te zetten. Door de teruggetrokken Banning ontstaat er een spanning. Schrijft ze wel echt aan haar boek in haar kamertje? Daarnaast probeert Alice te achterhalen waarom Xander steeds verdwijnt en vraagt ze zich af wie de vader van Frank is. Door een dramatische gebeurtenis komen al deze vragen bijeen en sla je Frank en wij tevreden dicht.
Reageer op deze recensie