Ook liefde uit zich in verschillende vormen

In Het leven gaat niet altijd over roze maken we kennis met de impulsieve Rosie en de volgens het boekje levende Rex. Ze leren elkaar al ruziënd kennen in de bloemenwinkel waar Rosie werkt, omdat ze iets anders op het kaartje had geschreven dan Rex had doorgegeven. Grotere tegenpolen lijken er niet te bestaan, maar toch voelen ze zich tot elkaar aangetrokken. Ze vallen voor elkaar en krijgen twee kinderen, maar Rosies energie blijkt niet onuitputtelijk. Na verschillende botsingen tussen de twee besluiten ze na een intensieve relatie uit elkaar te gaan.

Vervolgens volgen we hun elfjarige dochter Willow, die haar weg probeert te vinden na de scheiding van haar ouders. Ze is namelijk dol op haar moeder die verkleedpartijtjes organiseert, onbeperkt snoep en fastfood uitdeelt, en Willow zichzelf laat zijn. Wanneer ze bij haar vader is bestaat haar leven voornamelijk uit regels. Met wat geluk mag ze iets leuks doen wanneer haar takenlijst met huishoudelijke klusjes en huiswerk is afgerond. Het is voor Willow niet makkelijk om balans te vinden in een wereld van extremen, maar gelukkig vindt ze troost bij het snoep dat regelmatig voor haar wordt verstopt in de bus naar school.

De verhaallijnen wisselen elkaar af in het wat langzaam op gang komende verhaal van Brianna Wolfson. Hierdoor lijkt deze roman eerst alleen over Willow, haar broertje en haar twee ouders te gaan in hun weg naar een gescheiden leven. Na wat geduld wordt duidelijk dat er meer aan de hand is en vanaf dit punt wordt het verhaal ontroerender. Vooral omdat duidelijk wordt dat je als kind niet alles kunt weten en het soms misschien zelfs beter is om niet van alles op de hoogte te zijn. Dit omslagpunt had in het verhaal iets eerder mogen komen, omdat het nu slechts voortkabbelt zonder dat duidelijk wordt in welke richting.

De kracht van dit verhaal zit in de tegenstellingen. Niet alleen tussen Rosie en Rex, maar ook tussen kind en volwassene. Het leven gaat niet altijd over roze vertelt namelijk dat er ook binnen vormen van liefde tegenstellingen zijn en hoe lastig het ook is dat we die moeten leren zien. Voor Willow is het een lange en zware weg om te ontdekken dat ook haar vader van haar houdt, maar dat simpelweg anders uit dan haar energieke moeder.

Het leven gaat niet altijd over roze is allesbehalve een luchtige roman doordat het verhaal verschillende heftige onderwerpen aankaart. Het einde van de roman grijpt je naar de keel en is het lezen van het trage begin meer dan waard. Wolfson heeft het verhaal gebaseerd op haar eigen kindertijd waardoor het net iets meer ontroert.

De schrijfster heeft een roman geschreven met een bijzondere kijk op de liefde tussen ouders en tussen ouder en kind. Daarnaast geeft ze de bewustwording dat sommige dingen niet altijd zijn wat ze lijken, vooral niet voor een kind, en dat de keuzes die hierdoor gemaakt moeten worden hartverscheurend zijn. Maar bovenal wordt duidelijk dat er altijd hoop is.