Een poging tot het doorbreken van het taboe op depressie
Wie de titel van dit boek leest zou bijna denken dat de vrouw van cosmetisch arts Robert Schoemacher een non-fictie boek heeft geschreven. Maar met Het rimpeleffect verwijst Claudia Schoemacher (1970) in haar nieuwe roman naar iets heel anders dan de veroudering van de huid. Julia Smith is journalist en vrouw van de bekende advocaat Hugo Smith. Samen met hun dochtertje wonen ze in een villa en lijken ze het perfecte leven te leiden. Maar niets is minder waar. Hugo is een vrouwenverslinder en neemt het niet zo nauw met huwelijkse geloften. Julia heeft zo haar vermoedens, maar Hugo blijft ontkennen. Op het moment dat Hugo ook nog eens financieel in de problemen lijkt te zitten, bereikt Julia's depressie een hoogtepunt. Ze besluit een zelfmoordpoging te doen, waarna ze in een coma raakt die haar terugbrengt naar 1997. Ze beseft zich in dit verleden dat ze niets liever wil dan terugkeren naar het heden voor haar dochter en zichzelf.
Claudia Schoemacher wil met Het rimpeleffect het taboe op depressie en zelfmoord doorbreken. Een mooie motivatie, maar het is jammer dat dit gebeurt aan de hand van verschillende clichés. Het op het eerste oog perfecte gezin, een vreemdgaande man, een hysterische vrouw, en de strijd om te blijven leven in een droomwereld tijdens een coma zijn namelijk niet nieuw in de literatuur. De bedoeling achter het thema is goed, maar het verhaal zelf is niet vernieuwend en hierdoor regelmatig voorspelbaar.
En dat is jammer, want Schoemacher heeft een fijne schrijfstijl. In combinatie met de korte hoofdstukken zorgt dit ervoor dat het boek in een paar avonden is uitgelezen. En waar Julia op sommige punten een personage is dat irritatie opwekt, blijf je toch constant op het beste hopen. Ze is nu eenmaal een vrouw die keuzes kan maken, maar dit alleen wel nog moet doen. Dit wordt dan ook benadrukt in de periode waarin ze in coma ligt, maar of dat voor het echte leven daarna voldoende is, dat is weer een andere vraag. Daarnaast is het te merken dat de schrijfster een aantal zaken ook zelf heeft meegemaakt. Wie het (roddel)nieuws heeft gevolgd zal weten dat ook haar man failliet is verklaard en dat dat geen gemakkelijke periode is geweest. Deze ervaring lijkt ervoor te hebben gezorgd dat Schoemacher en realistische situatie schetst haar nieuwste roman.
Het rimpeleffect zal vrouwen inspireren om keuzes te maken voordat ze in hetzelfde diepe dal als Julia terecht komen. Schoemacher laat namelijk zien dat 'what goes around comes around' en daar heeft de term rimpeleffect dan weer meer mee te maken dan met de huid. Dat is dan misschien ook wel de eindconclusie van deze roman: wat je aan de buitenkant ziet komt niet altijd overeen met de binnenkant. Laat dit nu juist hetgeen zijn wat het doorbreken van taboes rondom psychische ziektes zoals een depressie extra moeilijk maakt.
Reageer op deze recensie