Lezersrecensie
Levenslessen in een laagdrempelige thriller verwerkt
Verloren pelgrim is het tweede boek uit hand van Wim Bax. Een van oorsprong scenarioschrijver die in de corona periode debuteerde met zijn thriller Hou het stil.
Als in Santiago de Compostella, een van de belangrijkste christelijke bedevaartsoorden voor het afleggen van een pelgrimsreis, de Amerikaanse priester Mick Molony dood wordt aangetroffen, start de politie een onderzoek naar zijn dood. Een priester in koelen bloede vermoord, keel doorgesneden. Dan blijkt een medepelgrim de laatste persoon waarmee hij in leven is gezien: de Nederlandse Johan Ordelman. En Johan blijkt niet zomaar een pelgrim te zijn, maar is zelfs een dolende pelgrim die al twee jaar rondzwerft op de route. Zelf beweerd hij een medium te zijn. De politie tast in het duister en schakelt de hulp in van psychiatrisch hulpverlener Bruno Mena Solano. Het eerste gesprek verloopt voorspoedig en Bruno schat hem in als een vriendelijke man met een evenwichtige indruk. Maar naarmate Bruno steeds meer over hem te weten komt, slaat de twijfel toe en blijkt het toch lastig te zijn om in te schatten wie de man nu werkelijk is. Heeft hij een bijzondere kijk op het leven en de dood? Lijdt hij aan wanen? Doet hij zich anders voor dan dat hij is en verbloemd hij daarmee zijn werkelijke aard als psychopaat? Bruno zelf heeft ook het een en ander te verwerken. Na enige twijfel besluit Bruno de dolende pelgrim Johan te vertrouwen en start aan het wandelen van de camino, maar of dat nu wel zo slim was...
Bax gebruikt een prettige schrijfstijl om dit verhaal te vertellen in drie verschillende delen. Vlot en geen gebruik van lange/ ingewikkelde zinnen. Er is een duidelijk onderscheid tussen hoe een dialoog wordt aangevlogen en hoe gedachtes worden omschreven. Die laatste worden vaak wat uitgebreider beschreven en geven inzicht in het menselijk brein. Bax weet daarmee een beklemmend verhaal met diepgang over te brengen die ook nog eens krachtig en beeldend overkomt bij de lezer. Wel wordt dit heel gedetailleerd gedaan, waardoor er weinig ruimte tot interpretatie van de lezer overblijft en er geen hoog strakgetrokken spanningsboog aanwezig is.
Conclusie:
Een psychologische thriller met onderhuidse spanning waarin thema's als spiritualiteit, het menselijk brein, rouwverwerking aan bod komen en daarmee ware levenslessen en de onverschilligheid van het leven meegeven. Een die je vragen grotendeels beantwoordt maar ruimte laat tot een vervolg.
Als in Santiago de Compostella, een van de belangrijkste christelijke bedevaartsoorden voor het afleggen van een pelgrimsreis, de Amerikaanse priester Mick Molony dood wordt aangetroffen, start de politie een onderzoek naar zijn dood. Een priester in koelen bloede vermoord, keel doorgesneden. Dan blijkt een medepelgrim de laatste persoon waarmee hij in leven is gezien: de Nederlandse Johan Ordelman. En Johan blijkt niet zomaar een pelgrim te zijn, maar is zelfs een dolende pelgrim die al twee jaar rondzwerft op de route. Zelf beweerd hij een medium te zijn. De politie tast in het duister en schakelt de hulp in van psychiatrisch hulpverlener Bruno Mena Solano. Het eerste gesprek verloopt voorspoedig en Bruno schat hem in als een vriendelijke man met een evenwichtige indruk. Maar naarmate Bruno steeds meer over hem te weten komt, slaat de twijfel toe en blijkt het toch lastig te zijn om in te schatten wie de man nu werkelijk is. Heeft hij een bijzondere kijk op het leven en de dood? Lijdt hij aan wanen? Doet hij zich anders voor dan dat hij is en verbloemd hij daarmee zijn werkelijke aard als psychopaat? Bruno zelf heeft ook het een en ander te verwerken. Na enige twijfel besluit Bruno de dolende pelgrim Johan te vertrouwen en start aan het wandelen van de camino, maar of dat nu wel zo slim was...
Bax gebruikt een prettige schrijfstijl om dit verhaal te vertellen in drie verschillende delen. Vlot en geen gebruik van lange/ ingewikkelde zinnen. Er is een duidelijk onderscheid tussen hoe een dialoog wordt aangevlogen en hoe gedachtes worden omschreven. Die laatste worden vaak wat uitgebreider beschreven en geven inzicht in het menselijk brein. Bax weet daarmee een beklemmend verhaal met diepgang over te brengen die ook nog eens krachtig en beeldend overkomt bij de lezer. Wel wordt dit heel gedetailleerd gedaan, waardoor er weinig ruimte tot interpretatie van de lezer overblijft en er geen hoog strakgetrokken spanningsboog aanwezig is.
Conclusie:
Een psychologische thriller met onderhuidse spanning waarin thema's als spiritualiteit, het menselijk brein, rouwverwerking aan bod komen en daarmee ware levenslessen en de onverschilligheid van het leven meegeven. Een die je vragen grotendeels beantwoordt maar ruimte laat tot een vervolg.
1
Reageer op deze recensie