Plezierige mozaïekbundel

‘De Handjeklapmachine’ is een mozaïekbundel.
De korte verhalen hebben niet alleen dezelfde hoofdpersoon, maar sluiten inhoudelijk op elkaar aan, citeren elkaar en vertellen een samenhangend verhaal. Op de oppervlak is de samenhang dat ouderwetse kinderspelletjes de restanten zijn van een oeroude manier om de werkelijkheid te begrijpen en te manipuleren – een vorm van magie. Daaronder duikt de laag op van de menselijke behoefte aan een achterliggend, groot verhaal.
Ik vind het een heel geslaagde bundel, gebaseerd op een inventief idee en vakkundig uitgewerkt. De samenhang van de verhalen functioneert goed. Het maakt het ook acceptabel dat in sommige verhalen een op zichzelf staande bevredigende afronding ontbreekt: ze dienen elkaar. Het raakt aan veel thema’s en gedachten die op andere plekken in de boeken van de auteur voorkomen.

Een uitgebreidere bespreking volgt in het kwartaaltijdschrift 'Fantastische Vertellingen'