Lezersrecensie
Recensie ‘Brug der zielen’
In dit derde en laatste deel van de Cassidy Blake-serie trekt Cassidy samen met haar ouders (De Inspookteurs) en haar beste vriend Jacob (die een geest is) naar New Orleans. Cassidy kan geesten zien die vastzitten achter De Sluier en hen doorsturen zodat ze rust vinden. In Edinburgh en Parijs kwamen ze enkele boosaardige en gevaarlijke exemplaren tegen, dus ze gelooft dat ze het spokenjagen intussen onder de knie heeft.
Dat was echter buiten New Orleans gerekend, waar het wemelt van de legendes en spookverhalen. Wanneer Cassidy een dienaar van de Dood tegenkomt, beseft ze dat haar en Jacob weer een spannend avontuur te wachten staat. En dat ze opnieuw de hulp van haar vriendin Lara nodig zal hebben.
Cassidy en haar kompanen staan voor hete vuren en moeten zich naar de onderwereld van New Orleans begeven om hun tegenstander te verslaan. Daarbij moeten ze telkens geloofwaardige excuses verzinnen om Cassidy’s ouders zoet te houden. Ze kunnen hen moeilijk vertellen dat ze van plan zijn om een gezant van de Dood uit te dagen en te verslaan, toch?
Ook in dit boek komt de stad, door alle verhalen die Cassidy’s ouders vertellen en de indrukken die het meisje opdoet, helemaal tot leven. Voor zover een boek dat zo dicht bij de dodenwereld staat tot leven kán komen, natuurlijk.
De vriendschap tussen Cassidy en Jacob was altijd al sterk, maar komt in dit boek het best tot z’n recht, vind ik. Zelfs onze stugge Lara moet toegeven dat ze Jacob best mag. Een bevredigend einde van een fijne serie. Een aanrader voor de jonge lezer die tegen spookverhalen kan. Zelf zou ik er als 12-jarige niet van geslapen hebben.
Dat was echter buiten New Orleans gerekend, waar het wemelt van de legendes en spookverhalen. Wanneer Cassidy een dienaar van de Dood tegenkomt, beseft ze dat haar en Jacob weer een spannend avontuur te wachten staat. En dat ze opnieuw de hulp van haar vriendin Lara nodig zal hebben.
Cassidy en haar kompanen staan voor hete vuren en moeten zich naar de onderwereld van New Orleans begeven om hun tegenstander te verslaan. Daarbij moeten ze telkens geloofwaardige excuses verzinnen om Cassidy’s ouders zoet te houden. Ze kunnen hen moeilijk vertellen dat ze van plan zijn om een gezant van de Dood uit te dagen en te verslaan, toch?
Ook in dit boek komt de stad, door alle verhalen die Cassidy’s ouders vertellen en de indrukken die het meisje opdoet, helemaal tot leven. Voor zover een boek dat zo dicht bij de dodenwereld staat tot leven kán komen, natuurlijk.
De vriendschap tussen Cassidy en Jacob was altijd al sterk, maar komt in dit boek het best tot z’n recht, vind ik. Zelfs onze stugge Lara moet toegeven dat ze Jacob best mag. Een bevredigend einde van een fijne serie. Een aanrader voor de jonge lezer die tegen spookverhalen kan. Zelf zou ik er als 12-jarige niet van geslapen hebben.
1
Reageer op deze recensie