Recensie ‘Frankie’

Richard Gold heeft alles minutieus gepland, er zal niets misgaan: vandaag maakt hij een einde aan zijn leven. Maar zelfs dit plan uitvoeren lukt hem niet, want plots heeft hij een nieuwe huisgenoot: Frankie. Hij betaalt geen huur, houdt Gold wakker en buit zijn gastvrijheid uit. Want hij is een kat. De twee worden ondanks alles langzaamaan vrienden.

‘Frankie’ wordt verteld vanuit het standpunt van Frankie, de kat. Op een dag komt hij aanwaaien bij het huis van Gold. Hij miauwt totdat hij binnengelaten wordt. Hoewel Gold eigenlijk geen kat wil - hij wil niet eens meer leven - krijgt Frankie toch eten en een slaapplek. Of misschien is het eerder zo dat Frankie die dingen opeist.

Frankie is een erg slimme kat, maar interpreteert situaties toch op een erg unieke en vooral egocentrische manier. Hij ziet niet altijd het bredere plaatje. Dat Gold erg ongelukkig is, ontgaat hem lange tijd. Daarnaast leer je de diverse vriendenkring van Frankie kennen.

Gold en Frankie geraken ondanks hun bizarre ontmoeting samen in allerhande avonturen verzeild. Het blijkt dat ze eigenlijk veel aan elkaar hebben. De twee smeden een bijzondere vriendschap.

Het boek is niet dik en ook niet per se erg diepgaand, maar toch geeft Frankie de lezer enkele mooie wijsheden mee. Het verhaal eindigt bovendien bitterzoet.