Lezersrecensie
Recensie ‘Tunnel van botten’
‘Tunnel van botten’ is alweer het tweede deel van de Cassidy Blake-serie. Intussen verscheen ook deel drie, ‘Brug der zielen’. Cassidy kan geesten zien, meer nog: haar beste vriend Jacob is er zelfs een. Wanneer ze met haar ouders naar Parijs reist, voelt ze meteen hoezeer het spookt in de stad. Cassidy maakt per ongeluk een sterke geest wakker. Om iets aan de situatie te doen, moet ze oude en nieuwe vrienden inschakelen. Voordat er slachtoffers vallen.
Cassidy’s ouders staan bekend als De Inspookteurs. Ze onderzoeken tal van spookverhalen. Voor hun tv-programma reizen ze naar Parijs. Daar bezoeken ze allerlei lugubere plaatsen: de catacomben, een grote begraafplaats, beruchte plekken waar iemand op tragische wijze overleed. Cassidy kan nogal impulsief uit de hoek komen en dat speelt haar in dit boek al eens parten. Ze stapt meermaals onvoorbereid ‘de Sluier’ in, terwijl ze weet hoe krachtig die kan zijn. Een van die keren ziet ze een rode gloed, maar die lijkt telkens te verdwijnen wanneer ze omkijkt. Vanaf dat moment lijken Cassidy en haar gezin onheil aan te trekken. Haar vriendin Lara helpt haar te begrijpen wat er aan de hand is. Dat is één ding. Maar hoe moet ze het oplossen? De geest met zijn rode ogen is immers niet zoals de andere geesten die Cassidy al tegenkwam. Hij is sterker, dreigender.
Terwijl Lara dit vanop afstand verder onderzoekt en Cassidy zich steeds meer zorgen maakt om de veiligheid van haar reisgezelschap, worden de streken die de geest uithaalt gevaarlijker. Kunnen ze hem tijdig stoppen?
Bovendien is die boze geest niet Cassidy’s enige zorg. Ze zit in met haar beste vriend, Jacob. Hij lijkt vaak afgeleid, somber. Er lijkt hem iets dwars te zitten. Maar wat?
Cassidy moet haar beste beentje voorzetten om alle obstakels op haar pad te overwinnen. Haar tijd in Parijs wordt vast onvergetelijk.
Cassidy’s ouders staan bekend als De Inspookteurs. Ze onderzoeken tal van spookverhalen. Voor hun tv-programma reizen ze naar Parijs. Daar bezoeken ze allerlei lugubere plaatsen: de catacomben, een grote begraafplaats, beruchte plekken waar iemand op tragische wijze overleed. Cassidy kan nogal impulsief uit de hoek komen en dat speelt haar in dit boek al eens parten. Ze stapt meermaals onvoorbereid ‘de Sluier’ in, terwijl ze weet hoe krachtig die kan zijn. Een van die keren ziet ze een rode gloed, maar die lijkt telkens te verdwijnen wanneer ze omkijkt. Vanaf dat moment lijken Cassidy en haar gezin onheil aan te trekken. Haar vriendin Lara helpt haar te begrijpen wat er aan de hand is. Dat is één ding. Maar hoe moet ze het oplossen? De geest met zijn rode ogen is immers niet zoals de andere geesten die Cassidy al tegenkwam. Hij is sterker, dreigender.
Terwijl Lara dit vanop afstand verder onderzoekt en Cassidy zich steeds meer zorgen maakt om de veiligheid van haar reisgezelschap, worden de streken die de geest uithaalt gevaarlijker. Kunnen ze hem tijdig stoppen?
Bovendien is die boze geest niet Cassidy’s enige zorg. Ze zit in met haar beste vriend, Jacob. Hij lijkt vaak afgeleid, somber. Er lijkt hem iets dwars te zitten. Maar wat?
Cassidy moet haar beste beentje voorzetten om alle obstakels op haar pad te overwinnen. Haar tijd in Parijs wordt vast onvergetelijk.
1
Reageer op deze recensie