Prachtig uitgediepte emoties

John Brosens heeft verscheidende boeken en gedichten op zijn naam staan, ook onder zijn pseudoniem Adriaan Broos. Gedurende zijn carrière als onderwijzer begon hij met het schrijven van onderwijsmethoden en lees- en literatuurboekjes, waarna in 1998 zijn eerste jeugdroman verscheen. Tot nu toe heeft John Brosens nog geen literaire prijzen gewonnen, maar legt hij de lat voor zichzelf steeds hoger en dat lijkt zijn vruchten af te werpen. Zijn boeken worden steeds beter. Zwart fortuin is daar het beste voorbeeld van.
Caroline leeft in angst voor haar man David. Wat ooit begon als ‘a dream come true’ verandert langzamerhand in een nachtmerrie. David vernedert zijn vrouw publiekelijk en op de meest uiteenlopende manieren. Hij gaat vreemd en dwingt haar tot gewelddadige seks. Caroline ziet geen uitweg meer. Ze is wanhopig, radeloos. Wanneer ze er lucht van krijgt dat David van haar af wil en ze daardoor ook nog haar luxueuze leven dreigt kwijt te raken, bijt ze van zich af. Ze besluit David’s lot in haar handen te nemen.
Zwart fortuin is een meeslepend en fascinerend boek. In plaats van een inspecteur als hoofdpersoon, heeft Brosens gekozen voor een andere aanpak. Je kruipt als lezer in de huid van de dader. Je leeft met Caroline mee, voelt haar angst, begrijpt haar emoties en waar deze vandaan komen. De wijze waarop Brosens haar gevoelens op een zeer geloofwaardige manier heeft uitdiept, getuigt van groot talent en een inlevingsvermogen en dat komt niet vaak voor bij mannelijke auteurs. De angst, de wanhoop en uitzichtloosheid die Caroline tot haar daden zetten, zijn zeer invoelbaar. Daar staat tegenover dat de nuchtere, mannelijke koelte waarmee het verhaal wordt geschreven, het enorm realistisch maakt. En daarmee ook erg beangstigend.
De personages in Zwart fortuin worden goed en kleurrijk uitgediept en hebben allen een zeer duidelijke rol in het verhaal. Brosens laat geen vragen onbeantwoord, zoals andere auteurs soms doen. Alle zijlijnen komen later in het verhaal bijeen, wat zorgt voor een goed geheel.
Het is alleen jammer dat de ontknoping een beetje uit de lucht komt vallen. Het boek telt 231 bladzijden, maar om het eind iets meer wendingen en diepgang te geven, hadden het er best wat meer mogen zijn. Dat zou het boek ook tot een echte psychologische thriller hebben gemaakt. Ook had het leed, dat Caroline mee heeft gemaakt en haar strijd tegen de ziekte boulimia, wat meer uitgediept mogen worden. Dit zou het tot een nog sterker verhaal hebben gemaakt.
Al met al vond ik Zwart fortuin een erg geslaagd boek. Het idee was origineel en zorgde ervoor dat ik tot het einde geboeid bleef. Ik had zelfs nog liever een station verder gereden om nog ‘dat ene hoofdstuk uit te lezen’. Zwart fortuin van John Brosens doet verlangen maar meer.