Hoop en kracht van een nieuw begin

"Dat is toch de uitdaging van het leven? Verdergaan zonder te vernietigen wat er eerder is gebeurd. Weten waaraan je moet vasthouden en wat je moet loslaten zonder jezelf kapot te maken."

"Als je de wanhoop nabij bent, is de waarheid nooit ver weg. Als het niet gaat zoals we willen, moeten we eerst ons dieptepunt bereiken voordat er iets kan veranderen. Soms moeten we ons gevangen voelen om de uitgang te kunnen vinden. In de frisse buitenlucht kom je jezelf niet tegen. Je begrijpt niet hoe de radio werkt door naar muziek te luisteren. Soms moet je iets kapot smijten om te zien hoe het in elkaar zit."

"Het ware hier en nu bestaat niet in het boek des levens. De woorden van de bladzijde ervoor schemeren er altijd doorheen en hun donkere schaduwen vertroebelen wat er voor je ligt."

"Hij die het diepste verdriet heeft gevoeld, is het beste in staat om het grootste geluk te ervaren..."

In samenwerking met Bookinfluencers.com en uitgeverij Lebowski had ik de kans om dit boek te recenseren, waar ik met veel enthousiasme naar uitkeek. Want Midnight Library, ook geschreven door Matt Haig, behoort tot een van mijn favoriete boeken. Mijn verwachtingen voor zijn nieuwste werk waren dan ook hoog.

In "Een Onmogelijk Leven" volgen we het leven van Grace Winters, een gepensioneerde wiskundedocente en weduwe die worstelt met de zware last van anhedonie. Haar bestaan is doordrenkt van verdriet en een aanhoudend schuldgevoel dat haar hele leven heeft beïnvloed.

Het leven van Grace neemt een spannende wending wanneer zij een huisje op Ibiza erft van een oude vriendin, die onder mysterieuze omstandigheden is overleden. Gedreven door nieuwsgierigheid besluit zij om het eiland te verkennen en het mysterie rondom de dood van haar vriendin te ontrafelen. Op Ibiza wordt ze geconfronteerd met talloze onverklaarbare en zelfs bovennatuurlijke gebeurtenissen.

De start van het boek voelde voor mij als een koortsdroom; ik had even tijd nodig om aan de magische en bovennatuurlijke elementen te wennen.

Het verhaal was ondanks bovenstaande erg mooi. Ik voelde intens mee met Grace en haar verdriet, maar tegelijkertijd zorgde haar humor en haar innerlijke monoloog voor veel hilariteit.

De korte hoofdstukken droegen bij aan de leeservaring, waardoor het boek vlot weg las.

Een week na het lezen blijft het verhaal nog steeds in mijn gedachten. Het heeft me aan het denken gezet over leven, verlies en de wonderlijke onvoorspelbaarheid van het leven.
Wat ik het mooiste aan het boek vind? De hoop en de kracht van een nieuw begin. Grace moet haar eigen verleden onder ogen zien zodat ze verder kan - een boodschap die voor veel mensen herkenbaar is denk ik.

Kortom, dit boek verdient 4 sterren.