De ogen van Kronos

!Waarschuwing: Spoilers en ongezouten meningen!
Recensie 127#

Samenvatting van het verhaal:
Petra Kronos woont samen met haar familie in een klein dorpje in Bohemen. Haar vader Mikal is een begaafde magiër die metaal kan bewerken met zijn gedachten. Hij heeft de opdracht gekregen om een astronomische klok te maken die het weer kan regeren voor prins Rodolfo, maar wanneer de klok bijna af is, steelt de prins de bijzondere ogen van Mikal. De prins wilt namelijk zijn ogen dragen en de klok zelf afmaken. Blind wordt Mikal bij zijn huis gedumpt en Petra maakt een plan om de ogen terug te stelen. Ze reist af naar Praag, waar ze Neel leert kennen. Een zigeunerjongen die met zijn magische onzichtbare vingers zakken rolt en sloten opent. Petra betrekt hem bij haar plan en weten alle twee werk te scoren in het kasteel. Na een tijdje alles en iedereen geobserveerd te hebben en plannen gemaakt te hebben, wordt ze geconfronteerd met de Engelse ambassadeur John Dee. Hij vertelt haar dat hij weet wie ze werkelijk is en dat hij haar hulp nodig heeft. John Dee vertelt dat heel Europa gevaar loopt, als de prins weet hoe de klok werkt. Hij kan dan over droogte, onweer en rampen regeren en daarmee zijn broers verslaan en Europa veroveren. Maar dit kan allemaal tegengehouden worden als het hart van de klok onschadelijk gemaakt wordt, gedwongen stemt Petra toe om te helpen. Wanneer de rest van het kasteel is afgeleid, sluipen Petra en Neel het rariteitenkabinet van de prins in en vinden haar vaders ogen en het hart van de klok. Ze vernietigd het hart en de twee weten op het nippertje te ontsnappen aan de soldaten en vluchten het kasteel uit. Bij de kruising aangekomen, nemen Petra en Neel afscheid. Ze zullen elkaar hoogstwaarschijnlijk nooit meer zien, maar zijn voor altijd verbonden. Wanneer ze eindelijk weer thuis is, wordt ze warm onthaald en heeft Mikal zijn zicht weer terug. Ze weten dat ze niet veilig zijn en het alleen maar afwachten is wanneer de prins komt. Petra zal moeten trainen en zich voorbereiden.

Meningen, gedachtes enz.:
- Dit was een gaat wel fantasy voor tussendoor, maar geen hoogstandje. De wereld en magie zijn niet uitgebreid beschreven en heb het moeten doen met vlaagjes van informatie. Werd hierdoor niet in het verhaal gezogen en het was zonde dat er niet meer aandacht naar ging. Het ging alleen maar over het bemachtigen van de ogen en er werd ook nog even vlug een groter probleem erin gegooid (het hart) om het verhaal serieuzer en spectaculairder te maken. Het verhaal werd geforceerd om van een persoonlijke missie te veranderen in een heldhaftige daad om iedereen te redden. Ja, dat werkt niet bij mij, dit boek had geen plan en ging alle kanten op.
- De hoofdpersoon was frustrerend dom en naïef. Ik begrijp dat ze een simpel burgermeisje is, maar al haar acties waren impulsief, niet doordacht en ze had totaal geen back-up plan. Gelukkig maar dat er personages in dit boek waren om alles op te lossen (Astrophil, Neel, Sadie, Iris, John Dee), anders zat ze nu in de kerkers.
- Het einde is heel erg open gelaten, mogelijk voor een tweede boek. Het is niet duidelijk of er überhaupt een vervolg is en gezien het jaar van uitgave denk ik ook niet dat die er ooit gaat komen (was denk ik wel het plan gezien het einde.) Maar als, dan ga ik dat tweede boek echt niet lezen. Ik ga mezelf niet weer in een afgerafelde wereld gooien.
- Wat ik wel leuk vond aan dit boek was dat sommige dingen gebaseerd waren op feiten. De astronomische klok op het Oudestadsplein en zijn legende, prins Rodolfo die gebaseerd was op Rudolf II en John Dee de adviseur van koningin Elizabeth.

Conclusie:
- Geen wereldopbouw.
- Hoofdpersoon frustrerend.
- Ik geef het boek 2 sterren.

Cheen