Stilte en muziek

Een verhaal met veel muziek waar ik zo nu en dan stil van wordt.

Je volgt de bewoners en winkeliers van een straat in Engeland, unity street. De straat heeft deze naam niet voor niets want een verhaallijn gaat over het verzet van de bewoners tegen speculanten. De hoofdpersoon is Frank, we krijgen in de loop van het verhaal inzicht in zijn persoonlijke en muzikale ontwikkeling. De muzikale ontwikkeling is bijzonder want Frank voelt bij mensen aan welk nummer of langspeelplaat voor hem/haar belangrijk zal zijn om te groeien of te veranderen. Hij heeft een platenzaak (alleen vinyl, geen cd’s of cassettes), waar hij deze adviezen geeft en mensen kan helpen. Zijn persoonlijke ontwikkeling is een heel ander verhaal en de ontmoeting met een vrouw met een groene jas confronteert hem met zijn onvermogen om lief te hebben. Geholpen door de medebewoners en mensen om hem heen die ook in de winkel helpen , krijgt Frank de mogelijkheid om de confrontatie met dit onvermogen aan te gaan en er ontvouwt zich een boeiend verhaal, waarbij je, als je wilt, nog dieper in de beleving kunt duiken door de muziek, die wordt geadviseerd door Frank, zelf te luisteren tijdens het lezen, want er is een playlist met bijna alle nummers.

Muziek blijkt de bindende factor te zijn tussen Frank en Ilse en in ieder geval ook de verbinding tussen mij, als lezer en het verhaal, waardoor ik het geboeid in bijna een keer heb uitgelezen.

Ik was geïnteresseerd in het boek omdat ik een groot fan ben van high fidelity van Nick Hornby en ben verrast hoe Rachel Joyce een vorm heeft kunnen vinden om ons, lezers, te laten ervaren hoe muziek je dichter bij je zelf kan brengen of je meer over jezelf kan leren, net als bij de cassette bandjes in HF.

De playlist is niet helemaal compleet en ik heb moeten uitwijken voor enkele nummers naar Spotify, hoop dat Frank het niet erg vindt.

Ik kan iedereen die van muziek en literatuur houdt het boek aanraden.