Goed begin krijgt geen vervolg

Ted Dekker (1962) is auteur van meer dan twintig thrillers, waarvan er een twaalftal in het Nederlands zijn vertaald. Als kind van een Nederlandse vader en een Amerikaanse moeder, groeide hij op in Indonesië. Tijdens zijn middelbare schooltijd verruilde hij zijn geboorteland voor Amerika, waar hij theologie en filosofie ging studeren. Na zijn studie ging hij voor een groot Amerikaans bedrijf in de gezondheidszorg werken. Sinds 1997 is Ted Dekker fulltime schrijver. Werden zijn eerste romans nog vooral gekenmerkt door hun spirituele thema, zijn huidige boeken kun je het best omschrijven als spannende thrillers.

De dochters van de beul begint als Irakese terroristen een Amerikaans militair konvooi overvallen. Ryan Evans, enige overlevende van de aanval, wordt ontvoerd en dagenlang geestelijk gemarteld. Na een aantal dagen weet hij te ontsnappen. Hoewel lichamelijk vrijwel ongeschonden, beseft hij al gauw dat deze nare ervaring hem een ander mens heeft gemaakt. Na ze jarenlang verwaarloosd te hebben, besluit hij dat zijn vrouw en dochter voortaan op de eerste plaats komen. Bij terugkomst blijkt dat hij te laat is: beiden willen niets meer met hem te maken hebben.
Ondertussen blijkt Amerika in de ban van een seriemoordenaar. Deze moordenaar hanteert dezelfde martelmethodes als Ryan’s voormalige ontvoerders. Als Ryan over de werkwijze van deze beul hoort, besluit hij de autoriteiten van zijn ervaringen in Irak op de hoogte te brengen. Hiermee trekt hij de aandacht van zowel de beul, als van de FBI. Voordat hij het weet, bombardeert de FBI hem tot hoofdverdachte en maakt de moordenaar jacht op hem en zijn geliefden.
De start van De dochters van de beul is veelbelovend. Na een korte kennismaking met het hoofdkarakter, brandt de schrijver los. Op een zowel gruwelijke, als unieke wijze beschrijft hij de martelmethode, die op de Ryan Evans toegepast wordt. Na deze spectaculaire introductie kakt het verhaal echter volledig in. Wat volgt is vooral een hoop gejammer van de hoofdpersoon en een karikaturale beschrijving van de seriemoordenaar. Vaart en spanning komen niet meer terug, ook niet in het (voorspelbare) einde.
Toch nog twee sterren, dankzij het originele begin!