Echte liefde

Dean Koontz, geboren in Everett, Pennsylvania, publiceerde zijn eerste verhaal, toen hij nog op de Highschool zat. Inmiddels zijn er alleen in Nederland al meer dan vijftig boeken van dit fenomeen uit gegeven. De grote gemeenschappelijke factor van praktisch al zijn boeken, is de (bijna) ondragelijke spanning die opgebouwd wordt. Dat in bijna al zijn boeken “de gewone man” als held wordt opgevoerd en er meestal een onverwachte romance in wordt verwerkt, zal ongetwijfeld aan het succes van deze veelschrijver bijdragen.
De echtgenoot begint als hoofdpersoon Mitchel Rafferty, tijdens zijn werkzaamheden als tuinman, een telefoontje krijgt. De vrouw van Mitchel is ontvoerd. Om haar vrij te krijgen zal deze eenvoudige tuinman twee miljoen dollar losgeld bij elkaar moeten krijgen. Een onmogelijke opgave! De ontvoerders zetten hun verhaal kracht bij, door een onschuldige voorbijganger, voor de ogen van de verbouwereerde echtgenoot, dood te schieten. Mitchel, overtuigd dat het menens is, doet er alles aan om het geld bij elkaar te krijgen. Door zijn extreme opvoeding, weet hij dat hij bij zijn ouders niet hoeft aan te kloppen. Zijn enige kans is zijn broer. Anson Rafferty was tijdens hun verknipte jeugd, de steun en toeverlaat van de kinderen Rafferty. Maar kan Mitchel zich ook nu op hem verlaten, of staat hij er alleen voor? Wat er ook gebeurt, Mitchel is bereid te vechten voor zijn echtgenote.
Zoals we van Dean Koontz kunnen verwachten, wordt de toon van het verhaal al in het eerste hoofdstuk gezet. De goedaardige sul, die nog nooit iemand heeft kwaad gedaan, wordt voor een gruwelijk blok gezet. Gaandeweg het verhaal ontpopt de hoofdpersoon zich als een held, die nergens voor terugschrikt en die zelfs voor een moord niet terugdeinst. Dean Koontz heeft het verhaal al vele malen verteld, in steeds weer andere settings. Toch blijft het iedere keer weer boeien. Ondanks de voorspelbaarheid, druipt de spanning van de bladzijden. Dit is deels te verklaren door het opvoeren van gewone mensen, die niet met zich laten sollen. Een andere reden is, dat de schrijver altijd weer een nieuwe invalshoek vindt. In De echtgenoot heeft hij als gedragsverklaring bijvoorbeeld een extreme opvoedingsmethode verwerkt. Door dit soort vondsten, blijven de verhalen van de heer Koontz uniek.
De echtgenoot boeit van begin tot eind. Ondanks, of dankzij zijn voorspelbaarheid, is het een boek dat je in één adem wilt uit lezen. Omdat het ook nog eens in een groot aantal hoofdstukken is verdeeld, blijf je lezen: Even nog één hoofdstuk, dan ga ik slapen…