Verward verhaal

Giulio Leoni (Rome, 1952) studeerde af in kunst en literatuur, met als specialisatie poëzie. Na zijn studie werkte hij bij de afdeling personeelszaken, van een grote Italiaanse overheidsinstelling. De banden met zijn grote passie poëzie, weet hij in deze periode te behouden, door leiding te geven aan het poëzietijdschrift Simbola. Na een aantal jaren verlaat hij het ambtenaarsleven en begint hij met het schrijven van romans. Het grote succes komt met het eerste deel van zijn misdaadtrilogie met als hoofdpersoon Dante Alighieri. Dit boek is in Nederland uitgegeven als De Mozaïekmoorden. Het zojuist verschenen De Kruistocht van de Duisternis is het laatste boek van deze reeks.
Hoofdpersoon Dante Alighieri wordt in De Kruistocht van de Duisternis als gezant van Florence naar Rome gestuurd. Zijn onderhandelingen met paus Bonifatius worden al gauw vergeten, als hij ooggetuige is van de vondst van een verminkte vrouw. Omdat het slachtoffer een eenvoudige prostituee is, zien de ordehandhavers uit Rome, geen noodzaak tot een onderzoek. Dante ziet zich hierdoor gedwongen om zelf voor het recht op te komen. Zijn onderzoek wordt op de achtergrond geschoven, als hij betrokken raakt bij de voorbereidingen van een nieuwe kruistocht tegen de Arabieren. De mysterieuze vondst van het (ongeschonden) lichaam van de honderden jaren eerder gestorven vrouwelijke paus Johanna, leidt hem nog verder af, van het voornemen de moordenaar te vinden.
De Kruistocht van de Duisternis is een lastig boek om te lezen. Het is warrig en weet niet te kiezen tussen de vele verhaallijnen. De ene keer lijkt de moord op de prostituees de rode draad, dan weer de vondst van de vrouwelijke paus of de aankomende kruistocht. Als uiteindelijk blijkt dat alles met elkaar te maken heeft, is dit zo ver gezocht dat het gewoon lachwekkend wordt. De uitwerking van de diverse karakters, laat ook duidelijk te wensen over. Dante is bijvoorbeeld een onsympathieke geilaard, met een erg hoge dunk en een klein lontje. Van enige identificatie, kan hierdoor geen sprake zijn.
Met de vrouwelijke hoofdpersoon, Fiamma Spada, is iets anders aan de hand; binnen een handvol bladzijden verandert zij, van een sterke onafhankelijke vrouw, in een godsdienstwaanzinnige.
De Kruistocht van de Duisternis wordt beschreven als een literaire thriller. Waarschijnlijk is dit predicaat gegeven omdat het verhaal draait om Dante Alighieri, gekend van o.a. De Goddelijke Komedie, of door het vaak hoogdravende taalgebruik. Dit boek maakt het in ieder geval duidelijk dat literair geen synoniem hoeft te zijn van geslaagd.
Het lezen van boeken behoort ontspanning te zijn. Het lezen van dit boek voelde echter aan als de verplichte lectuur van mijn middelbare school.