Niet origineel of spannend

Nelson DeMille (1943, New York City) is een gerenommeerde Amerikaanse thrillerschrijver. Zijn eerste roman verscheen in 1974. Het boek werd dusdanig goed ontvangen dat de auteur al onmiddellijk een hele schare fans kon verwelkomen. Ruim vijfendertig jaar later is DeMille een begrip in thrillerland en verschijnen zijn werken regelmatig op de hitlijsten. Het deze zomer uitgegeven De terugkeer van de Leeuw is een op zichzelf staand vervolg op Het spel van de Leeuw uit 2000.

Hoofdpersoon John Corey laat zich door zijn vrouw, FBI-agente Kate Mayfield, verleiden tot het maken van een parachutesprong. Tijdens het springen wordt Kate echter aangevallen door de beruchte Libische terrorist Asad Khali, ook wel bekend als ‘De Leeuw’. Kate raakt door de aanslag zwaar gewond. Echtgenoot John, speciaal agent voor de 'Anti-Terrorist Task Force' is door het dolle heen en zweert zich te zullen wreken. Maar ook ‘De Leeuw’ is nog niet klaar met zijn vendetta. Wat volgt is een dodelijk kat-en-muisspel waaruit maar één winnaar kan komen...

De terugkeer van de Leeuw is grotendeels in de ik-vorm geschreven met hoofdpersoon John Corey als de verteller. De schrijver heeft hierdoor de mogelijkheid om dit karakter eens flink om zich heen te laten kletsen en denken. Helaas zijn de talrijke leuk bedoelde (sarcastische) opmerkingen dermate flauw, dat het boek al snel irritant wordt. Het verhaal is bovendien niet eens erg origineel of spannend, en bij momenten is het zelfs ronduit saai te noemen, zodat ik niet anders kan concluderen dan dat 'De Leeuw' voor mijn part niet had hoeven terug te keren.