Onverwerkt trauma
Michele Giuttari is hoofd van het rechercheteam van Florence geweest. Mede door zijn inspanningen is het Monster van Florence, een beruchte seriemoordenaar, ontmaskerd. Gebeurtenissen die tot dit succes hebben geleid, zijn verwerkt in zijn debuutroman Scarabeo. Giuttari is momenteel bezig met zijn tweede roman, wederom met in de hoofdrol, zijn alter-ego Michele Ferrera.
Drie, kennelijk op zich zelf staande zaken, vormen de opening tot Scrarabeo. Valentina Preti is op weg naar de Amerikaanse journalist Mike in Florence. Het hoofd van het rechercheteam te Florence, Michele Ferrera ontvangt zijn eerste dreigbrief. In een winkel waar religieuze artikelen worden verkocht, vindt een gruwelijke moord plaats. De moord op een winkelmedewerker blijkt de eerste uit een reeks te zijn. Alle slachtoffers worden na hun dood ernstig verminkt. Ferrera staat voor een raadsel. Met man en macht, wordt er tevergeefs naar de dader gezocht. Ondertussen gaan Ferreras persoonlijke bedreigingen gewoon door. Terwijl heel Florence in de ban is van de moorden, ligt Valentinas leven compleet overhoop. Een nog niet beëindigde lesbische relatie, wordt omgezet in een perverse romance met de vreemde journalist Mike. De uiteindelijke doorbraak in het onderzoek naar de seriemoordenaar, valt samen met een vreselijke ontdekking van Valentina. Wat volgt is een zinderende climax.
Scarabeo is niet echt spannend. Het heeft nog het meeste weg van een reisverhaal met een sausje van suspense. De karakters komen niet tot leven. De rechercheurs zijn niet alleen niet slim, ze zijn dom. Ondanks talloze aanwijzingen van het tegendeel blijven ze maar één richting op zoeken. Valentina Preti wordt geïntroduceerd als een vrouw zonder seksuele ervaringen met mannen, maar ze duikt wel vrijwel meteen in bed met de grootste pervert van Italië.
Door de stupide acties van de mannen van de wet, wordt het verhaal niet spannend. Omdat het ook vrij snel duidelijk is aan welke kant je de dader moet zoeken, valt het boek gewoon tegen.
Dat Michele Giuttari wel kan schrijven, blijkt uit zijn uitvoerige beschrijving van diverse Italiaanse settings. Overduidelijk met liefde beschreven, maar geen reden voor een betere waardering.
Scarabeo is wat mij betreft een matig boek, dat snel vergeten zal zijn. Michele Giutarris ode aan Florence zou beter passen in een reisgids.
Reageer op deze recensie