Familiezaken

Politieman Jorn Lier Horst is in Noorwegen een gerenommeerde schrijver. In zijn geboorteland zijn al diverse verhalen van hem gepubliceerd. Inspecteur William Wisting is hierin een regelmatig terugkerend personage. Als je weet dat de werkplek van deze verzonnen inspecteur vrijwel op de zelfde plek ligt als die van politieman Jorn Lier Horst, zal het duidelijk zijn dat de schrijver regelmatig geïnspireerd wordt door zijn beroep als handhaver van de wet. Zijn roman Felicia vorsvant uit 2005, is zijn eerste boek dat in het Nederlands vertaald en uitgegeven is. Met als titel Toen Felicia verdween hoopt hij nu ook de Nederlandse en Belgische lezers te veroveren.

Met het openbreken van een weg wordt een lijk gevonden. Al snel wordt het duidelijk dat het gaat om de, sinds eind jaren zeventig, vermiste Felicia Natholm. Uit de omstandigheden waarin ze wordt gevonden, blijkt dat zij is vermoord. Inspecteur William Wisting wordt op deze zaak gezet. Als, vlak nadat het lijk is gevonden, er een jonge vrouw verdwijnt, krijgt deze zaak voorrang. Inspecteur Wisting kan Felicia Natholm echter niet vergeten en blijft de zaak onderzoeken. Gaandeweg zijn onderzoek blijken er tussen beide zaken raakvlakken te zijn, die niet genegeerd kunnen worden. William Wisting begint een dubbele race tegen de klok: De zaak Felicia Natholm tot een goed einde brengen, voordat deze over vijf dagen verjaart en het verdwenen meisje levend terug vinden.

Met Inspecteur William Wisting, voert de schrijver een sterk personage op. De inspecteur is van middelbare leeftijd. Zijn kinderen staan op het punt het huis voorgoed te verlaten en zijn vrouw ziet dat als een kans om zich te kunnen ontplooien. Wisting komt in een periode van zijn leven, dat voornamelijk uit werk bestaat. Door de hoofdpersoon zo menselijk neer te zetten, kweekt de schrijver niet alleen sympathie, maar ook geloofwaardigheid.
Toen Felicia verdween is echter minder geloofwaardig en nogal ver gezocht. Er zijn teveel toevalligheden en bepaalde zaken hadden in 25 jaar allang opgelost moeten zijn. Dit en de trage opbouw van het verhaal, zorgen dat het boek niet boven de middelmaat uitstijgt.

Toen Felicia verdween komt maar traag op gang. Het wordt nooit echt spannend en het uiteindelijke plot is ook niet bepaald om van achterover te vallen. Ondanks deze tekortkomingen, vond ik het geen straf om uit te lezen. Misschien dat toekomstige vertalingen van deze Noorse Baantjer mij beter zullen bevallen.