Writers' block

Wat je als laatste van Stephen King verwacht is dat deze populaire schrijver last heeft van writer’s block. Toch is zijn carrière moeizaam begonnen. Stephen, geboren in 1947, begon begin jaren zeventig met het schrijven van verhalen. Door o.a. het uitblijven van succes raakte hij aan de drank. Zijn eerste klapper kwam dan ook geheel onverwachts. Carrie, het boek dat hij in eerste instantie in de prullenbak gooide, werd een internationale bestseller. Hierna ging het snel. Met boeken als Bezeten stad en Het tweede gezicht vestigde Stephen King definitief zijn naam als de King of Horror.
Zoals veel boeken van Stephen King, heeft ook Vel over been een schrijver als hoofdpersoon. Michael Noonan bevindt zich echter in een professionele crisis. Sinds de onverwachtse dood van zijn vrouw, krijgt hij letterlijk geen letter meer op papier. Iedere poging om te schrijven strandt in ademnood en overgeven. Als hij dan ook nog geplaagd wordt, door nare dromen over zijn vrouw Johanna en hun zomerhuisje “Sarah Laughs” stort hij in. Om uit deze impasse te komen, ziet hij maar één oplossing. Michael moet er achter zien te komen, wat de geest van zijn vrouw hem duidelijk probeert te maken. Door zijn nachtmerries denkt hij in “Sarah Laughs”de antwoorden te vinden die hij nodig heeft. De bewoners van het dorp waar zijn vakantiehuisje zich bevindt, zijn hem echter vijandig gezind. Om verder te kunnen met zijn leven, ziet Michael Noonan geen andere oplossing dan de confrontatie met hen aan te gaan.
Vel over been, waarvan de eerste druk al in 1998 verscheen, is een boek vol opgebouwde spanning, dramatiek en een vleugje humor. Het beschrijft op dezelfde overtuigende wijze paranormale verschijnselen, als het leven van de hoofdpersonen. Michael Noonan en de overige personages komen echt tot leven. Je wordt zo in het verhaal meegesleurd, dat de geesten en buitenzintuiglijke waarnemingen, heel geloofwaardig overkomen. Voor de kenners van Stephen King zou ik Vel over been het best kunnen omschrijven als een mix tussen het paranormale van Het tweede gezicht (The Shining) en het drama van De ontsnapping (Shawshank Redemption).
Jaren geleden, waarschijnlijk vlak na het verschijnen van de eerste druk, heb ik Vel over been al gelezen. Ik moet bekennen dat het toen waarschijnlijk weinig indruk heeft gemaakt, want ik kan mij er weinig meer van herinneren. Om deze recensie te kunnen maken heb ik het boek opnieuw gelezen. Uiteraard kwamen veel scènes bekend voor, maar wat mij vooral bleef verbazen is mijn veranderde mening t.o.v. dit boek. Van het begin tot het eind bleef het boek mij nu boeien. Ik kan dan ook iedereen aanraden, het boek te lezen.