Onzekere tijden met een laagje zoetigheid

"Drie dagen in augustus" beschrijft een korte periode in een kleine gemeenschap in het Berlijn van de nazi-olympiade. Unter den Linden is het oude hart van de stad, waar bekende winkels en drukbezochte horecazaken gevestigd waren. Maar de nazi's ontwrichten die elegante gezelligheid en het verval slaat toe.

Het hele verhaal is opgehangen rond het winkeltje waar ooit voor het eerst de beroemde Sawade Schokolade werd gemaakt en verkocht. Het personeel daar en in een paar omringende zaken - een boekhandel, een café , ... - en de oude dame die boven de bonbonzaak woont zijn de "vertellers" van de geschiedenis van de hoogtijdagen en de teloorgang van Unter den Linden en van Berlijn in die dagen.

Op zich zit het verhaal goed in elkaar en komt de sfeer van die tijd goed over. Hier en daar wordt het verhaal onderbroken door mijmeringen van de linden zelf (cursief). Na één keer vond ik die eigenlijk niets bijdragen en heb ik die pagina's overgeslagen. Er zit in de rest van het boek al melancholie genoeg, die af en toe wat vertragend werkt. En al voldoet het naschrift over de boekhandelaar wellicht aan de vraag naar zijn wedervaren, ik vind het een beetje afdoen aan het gevoel van onzekerheid dat die periode overheerst. Persoonlijk had ik het einde liever open gezien.

Al met al heb ik van het boek genoten en ik geef het toch een 4.