De Romeinse oudheid herleeft

Julia wordt geboren in het jaar 39 v. Chr. Ze is het enige kind van keizer Augustus, de machthebber van het Romeinse Rijk. Haar moeder Scribonia moet het meisje direct na de bevalling afstaan omdat de  nietsontziende vader van het kind een andere vrouw op het oog heeft, Livia Drusilla, een vrouw uit een vooraanstaande Romeinse familie met wie Augustus tweeënvijftig jaar getrouwd zal blijven.

Er was maar weinig bekend over deze keizersdochter. Geschiedschrijvers noemden haar zelden en als ze al beschreven werd dan was dat vaak weinig positief. Ze leefde misschien niet zoals een dochter van een keizer zich behoort te gedragen, maar ze was enorm geliefd bij het volk. En ondanks haar eigenzinnigheid trouwde ze drie keer met de mannen die haar vader voor haar koos en baarde ze vijf kinderen. Met zijn keuze van huwelijkspartners voor zijn dochter waant Augustus zich veilig als het gaat om troonopvolging. Daarna zouden zijn kleinzoons het stokje overnemen.

'De nederlaag te lijden was niet zo schandelijk, als het schoon is de strijd te hebben gewaagd.'

Julia's eerste twee echtgenoten stierven een vroege dood. Van liefde of hartstocht was tijdens haar huwelijken geen sprake, maar de twee mannen lieten haar vrij en hierdoor was ze in staat om haar vrienden in literaire kring (die overigens allen tegenstander van haar vader waren) en haar biologische moeder te bezoeken. Haar derde echtgenoot verdween tijdelijk uit beeld omdat hij niet aan zijn plichten kon voldoen. Daarbij voelde hij zich verraden door Julia die hem met haar zelfverkozen vrijheid voor schut zette. Julia's grote liefde voor dichter Iullus leidde uiteindelijk tot diens dood en haar verbanning naar het eilandje Pandatari. Waar ze in gezelschap van haar biologische moeder redelijk naïef bleef afwachten tot een van haar zoons haar zal komen redden.

Schrijfster Rosita Steenbeek (1957) kleurt in deze historische roman de geschiedenis in met haar fantasie. Hierdoor leest het verhaal makkelijk en komen er smeuïge details naar voren. Of de situaties daadwerkelijk hebben plaatsgevonden zoals in deze roman staat valt natuurlijk te betwijfelen, want er is weinig bekend over de keizersdochter. In ieder geval plaatst Steenbeek de vrouwen, die in deze periode als niet belangrijk werden beschouwd, in een mooi daglicht.

In de cursieve passages die door het hele boek te vinden zijn, volgen we Steenbeek in het heden in Rome waar de schrijfster al heel wat jaren woont. Ze bezoekt de plekken waar de hoofdpersonages ook gelopen moeten hebben. De Romeinse oudheid herleeft en met iedere aanwijzing stijgt het verlangen om deze prachtige stad een bezoek te brengen. 'Het leven in Rome is nooit gewoon. Het is of je om de haverklap een filmscene binnenloopt', schreef ze in 2021 in haar boek Leven in Rome (2021). Dat schilderachtige gevoel weet ze ook in deze historische roman goed weer te geven. En er is nog een andere reden waardoor het boek de aandacht trekt: op de cover prijkt het bijzonder mooie schilderij 'The favourite poet' van Lawrence Alma-Tadema uit 1888.