Bij jullie is het altijd zo ontzettend stil

Silvia is jaren geleden het plaatsje waar ze opgroeide ontvlucht. Ze is er nooit meer terug geweest, maar nu ze zelf een dochtertje heeft verlangt ze opeens naar haar moeder, Evelyn. Als ze haar moeder ziet schrikt ze. De altijd zo nette dokter Borowski ziet er nu slordig en verwaarloosd uit. En alhoewel Silvia hoopte dat haar moeder veranderd zou zijn, lijkt ze nog net zo afstandelijk als vroeger. Het is alsof er een muur tussen hen in staat.

Dan lees je het verhaal van Evelyn. Hoe ondergewaardeerd ze is als vrouwelijke arts, terwijl ze hogere cijfers had als haar man. De moeite die ze had met de opvoeding van haar kind.
Maar ook de problemen die er waren met Silvia’s tante Betti en Georg worden steeds duidelijker.

Langzamerhand en met veel moeite lijkt de muur tussen Silvia en Evelyn iets af te brokkelen in de tijd dat de muur in Berlijn ook afbrokkelt.
Een roman waarin niet heel veel actie zit en die zich afspeelt in bijzondere tijden waarin veel verandert.