Lezersrecensie
Laat los mijn hand
Het boek gaat over familie(banden), liefde, vriendschap, het leven, de naderende dood en het uiteindelijke loslaten.
Louis wil zijn vader begeleiden op zijn laatste reis, een roadtrip die hen van Engeland via Frankrijk en Duitsland naar Zwitserland zal brengen.
Onderweg voegt eerst halfbroer Ralph zich bij het gezelschap en later zal ook de andere halfbroer Jack zich vervoegen. Een beetje als ‘Een voor allen, allen voor een’.
Ze overnachten gezamenlijk in het camperbusje maar ook in een hotel. Ze houden een rolstoelrace in de grot maar ook de conversaties over nu en vroeger worden niet geschuwd. Daarbij komt nog wat ‘oud zeer’ naar boven maar uiteindelijk is het vader die er voor pleit dat ze samen verder moeten gaan en ze niet van elkaar moeten vervreemden.
Aangekomen in de kliniek volgt een gesprek met een dokter en die schrijft een recept uit wat uiteindelijk drie maanden geldig zal zijn.
En op het eind blijkt eens te meer dat de wijze levensles die vader aan Louis heeft geleerd er één is om in te lijsten: "Soms moet je mensen achterlaten om zelf door te gaan met leven".
Laat los mijn hand is voor mij een pareltje gebleken, eentje die ik van harte aanbeveel om te lezen. Eentje die bij mij inderdaad recht mijn hart in knalde zoals de achterflap suggereerde. Eentje waar ik zelf toch blij van werd ondanks het zwaar beladen onderwerp voor sommige mensen.
Louis wil zijn vader begeleiden op zijn laatste reis, een roadtrip die hen van Engeland via Frankrijk en Duitsland naar Zwitserland zal brengen.
Onderweg voegt eerst halfbroer Ralph zich bij het gezelschap en later zal ook de andere halfbroer Jack zich vervoegen. Een beetje als ‘Een voor allen, allen voor een’.
Ze overnachten gezamenlijk in het camperbusje maar ook in een hotel. Ze houden een rolstoelrace in de grot maar ook de conversaties over nu en vroeger worden niet geschuwd. Daarbij komt nog wat ‘oud zeer’ naar boven maar uiteindelijk is het vader die er voor pleit dat ze samen verder moeten gaan en ze niet van elkaar moeten vervreemden.
Aangekomen in de kliniek volgt een gesprek met een dokter en die schrijft een recept uit wat uiteindelijk drie maanden geldig zal zijn.
En op het eind blijkt eens te meer dat de wijze levensles die vader aan Louis heeft geleerd er één is om in te lijsten: "Soms moet je mensen achterlaten om zelf door te gaan met leven".
Laat los mijn hand is voor mij een pareltje gebleken, eentje die ik van harte aanbeveel om te lezen. Eentje die bij mij inderdaad recht mijn hart in knalde zoals de achterflap suggereerde. Eentje waar ik zelf toch blij van werd ondanks het zwaar beladen onderwerp voor sommige mensen.
1
Reageer op deze recensie