Teleurstellend vervolg op zwak eerste deel

De Nieuwe Orde is het tweede deel in ‘Overlevers’-trilogie van Chris Weitz (1969). Chris Weitz is een Oscar-genomineerde Amerikaanse filmproducent en regisseur. Hij is bekend van de films Twilight: New Moon, About a Boy en The Golden Compass. Daarnaast heeft hij een studie Engels aan de Universiteit van Cambridge gevolgd. ‘Overlevers’ is een trilogie, waarvan de eerste twee delen al in het Engels en Nederlands zijn verschenen. Het derde en laatste deel verschijnt in juli 2016 in het Engels. Het eerste deel van de trilogie, Overlevers, was een grote teleurstelling. Het boek riep echter zoveel vragen op dat het wellicht de moeite waard is om het tweede deel op te pakken: misschien kan het de schade van zijn voorganger herstellen.    

In de post-apocalyptische wereld van Overlevers en De Nieuwe Orde heeft een onbekende ziekte een groot deel van de wereldpopulatie uitgeroeid. Alleen jongeren tussen de twaalf en achttien jaar zijn niet aangedaan door de ziekte. De overgebleven jongeren in New York hebben zichzelf verdeeld over verschillende, zwaargewapende clans en gaan de strijd met elkaar aan om medicijnen en voedsel.  

Jefferson is teruggekeerd in New York en probeert het geneesmiddel voor de ziekte terug te brengen naar zijn clan. Donna daarentegen is meegenomen naar Engeland, waar ze moet doen alsof ze geen overlever van de ziekte is en informatie moet geven over wat er is gebeurd in Amerika.  

Na het lezen van het eerste boek hadden waarschijnlijk alle lezers dezelfde vraag: wat is er gebeurd met de rest van de wereld? De Nieuwe Orde onthult het antwoord, dat kan worden samengevat in twee woorden: helemaal niets. In de andere landen heeft de ziekte zich niet verspreid en zijn de bevolkingen doorgegaan met het normale leven. Waarom is alleen Amerika aangedaan? En zal het ooit weer kunnen worden zoals het vóór de ziekte was?  

In De Nieuwe Orde zijn Jefferson en Donna van elkaar gescheiden. Net zoals in het eerste boek worden de avonturen van Jefferson en Donna uit hun oogpunt verteld. Hierin zit meteen al de grote zwakte van het boek: de delen van Donna zijn saai. Er gebeurt nauwelijks iets met Donna in Engeland, terwijl er in New York van alles aan de hand is. Iedereen is namelijk weer terug in die stad waar ze zoeken een manier om het geneesmiddel voor de ziekte te verspreiden. Hierbij staat Jefferson voor een groot dilemma: aan de ene kant wil hij iedereen redden door het geneesmiddel te geven, maar aan de andere kant weet hij dat alles zal veranderen als iedereen weet dat hij of zij blijft leven. Ze kunnen weer ergens om geven. Dit dilemma maakt Jeffersons delen van het boek erg interessant.  

Ondanks het boeiende verhaal over het dilemma in New York blijft het een erg zwak verhaal, net als het voorgaande boek. Allereerst gebruikt Weitz een vervelende schrijfstijl. Hij laat zijn personages tegen de lezer praten. Hij doet echter te veel zijn best om ze als echte ‘tieners’ neer te zetten en geeft ze zo een kinderachtige stem. Deze manier van schrijven gaat snel irriteren. Daarnaast is elk personage een karikatuur en de protagonisten doen ronduit beledigende en racistische uitspraken. Ook bevat het boek vijf oogpunten, die samen het verhaal vertellen. Dit maakt het verhaal rommelig en onoverzichtelijk. Ook voegen de perspectieven buiten Jefferson en Donna weinig toe aan het verhaal. De delen van Donna waren dan wel erg oninteressant, in elk geval leert de lezer wat nieuwe informatie over de wereld door haar verhaal.  

Net als zijn voorganger is het boek enkel aan te raden aan diehard fans van dystopische boeken: De Nieuwe Orde biedt een interessante en wijde wereld en een hoop morele dilemma’s.   

De Nieuwe Orde probeert antwoorden te geven op vragen die het eerste boek op heeft geroepen. Het laat zien hoe het met de rest van de wereld gesteld is. Ondanks dat dit veel kansen biedt, had Chris Weitz zich beter tot het verhaal in New York kunnen beperken. De ondermaatse schrijfstijl in combinatie met het slappe verhaal over Engeland maakt De Nieuwe Orde een zwak en moeizaam verhaal. Lezers doen er goed aan om dit boek en zijn voorganger over te slaan.