Onnodig vervolg op succesvolle trilogie

Waarschuwing: deze recensie bevat spoilers voor lezers die De One van Kiera Cass nog niet hebben gelezen.

Voor een hoop fans was het een grote verrassing: de ‘De Selectie’-trilogie van Kiera Cass kreeg een deel 4, genaamd De Prinses (oorspronkelijk: The Heir). Deze beslissing is niet gek, nu de ‘Selectie’-trilogie over de hele wereld een groot succes is en er zelfs plannen waren om een tv-serie van de boeken te maken. Op Kiera Cass’ planning staat zelfs nog één boek, als vervolg op De Prinses, en dan zijn de verhalen over het land Illéa toch echt over.

De Prinses is niet een vervolg, maar meer een op zichzelf staand begin van een nieuwe serie. De Prinses speelt zich namelijk twintig jaar na de Selectie van koning Maxon Schreave af, waarin hij America Singer als vrouw koos. In dit boek begint een nieuwe generatie met hun eerstgeboren dochter, Eadlyn Schreave. Ze wordt klaargestoomd om ooit de positie van haar vader over te nemen en dus koningin van Illéa te worden.

Inmiddels is er veel onrust ontstaan in Illéa door de opheffing van het caste-systeem. Eadlyns ouders zien een Selectie als de perfecte kans om de rust te laten wederkeren. Eadlyn denkt daar echter heel anders over en neemt zich voor om haar Selectie te dwarsbomen. Ze is echter niet de enige die de Selectie wil zien mislukken: de onrust lijkt steeds groter te worden en zelfs in het kasteel is ze niet meer veilig.

Kiera Cass had beter met een ander personage in zee kunnen gaan of met de serie kunnen stoppen. Eadlyn is een onsympathiek en vervelend personage. Door het hele boek heen herinnert ze zichzelf eraan dat er niemand machtiger is dan zijzelf. Ze houdt geen rekening met andermans gevoelens en verwacht dat ze iedereen naar haar hand kan zetten. In boeken zijn personages met gebreken fijn om over te lezen, maar het moet niet doorslaan. Eadlyn is ronduit gemeen en dat bezorgt geen plezier tijdens het lezen.

De andere personages zijn in tegenstelling tot Eadlyn wél leuk om over te lezen. Haar tweelingbroer Ahren heeft een interessante relatie met de Franse prinses Camilla en enkele mannen uit de Selectie zijn ook interessante karakters in het verhaal. Toch slaat Kiera Cass hiermee ook de plank mis door een stel ongeloofwaardige mannen in de Selectie te stoppen, die het leven van Eadlyn heel wat lastiger maken (seksuele intimidatie, woedeaanvallen). Dit is erg vergezocht en voelt gekunsteld aan.

Een pluspunt aan dit boek, in vergelijking met de eerdere serie, is dat er meer aandacht geschonken wordt aan de opbouw en het politieke systeem van Illeá. Dat er daardoor wel weinig in het verhaal gebeurt en deze een langzame plot bevat, is daarvan de keerzijde. Wel is het verfrissend om na de drie eerdere delen ook de andere kant van de Selectie mee te kunnen maken. Daarbij is het leuk om enkele personages uit de eerdere delen terug te zien keren.

Ondanks dat de Prinses een unieke kijk biedt op het politieke systeem van Illéa en een handvol interessante personages introduceert, is daarmee ook alles gezegd. Er gebeurt te weinig in het boek om de aandacht van de lezer vast te houden en daarbij voelen de gebeurtenissen tijdens de Selectie erg gekunsteld aan. Het is jammer dat Kiera Cass Eadlyn als hoofdpersonage heeft gekozen, terwijl het boek veel interessantere personages bevat. Deze nieuwe serie over Eadlyn zal dus ook enkel iets voor de échte fans toevoegen.