Eigen avontuur in New York als inspiratie

Honderd uur nacht heeft een opvallende sticker op de kaft: het boek wordt aanbevolen door het boekenpanel van De Wereld Draait Door. Het is bovendien een boek dat we volgens Humberto Tan niet mogen missen. Er zit achter het boek dan ook een bijzonder verhaal: Anna Woltz (1981) woonde in New York, toen orkaan Sandy de stad trof in 2012 en veel schade aanrichtte. Het avontuur inspireerde haar en in de maanden na de orkaan schreef ze Honderd uur nacht. 

Nadat de veertienjarige Emilia samen met heel Nederland achter een vreselijk geheim van haar vader komt, vliegt ze in haar eentje naar New York toe. Ze wil zo ver mogelijk van Nederland zijn om zo haar leven op school, thuis en op internet te ontvluchten. Als ze eenmaal in New York is geland gaat ze op zoek naar haar hotel. Als ze erachter komt dat de kamer die ze heeft gehuurd niet bestaat, dwaalt ze alleen rond door de grote, verlichte stad. Tot overmaat van ramp wordt de orkaan Sandy ook nog eens over twee dagen verwacht…

Gelukkig nemen de vijftienjarige Seth en zijn negenjarige zusje Abby haar in huis, samen met de knappe buurjongen Jim, die ook alleen thuis zit. Met zijn vieren verblijven ze tijdens de storm in hun zogenoemde orkaanasiel, terwijl de ouders van Emilia zo snel mogelijk in New York proberen te komen om Emilia mee naar huis te nemen. Maar wil ze eigenlijk wel naar huis? En wat zullen de gevolgen zijn van de orkaan?

Bij het lezen van de achterflap van Honderd uur nacht werd een spannend verhaal over een orkaan beloofd, maar dit kwam niet helemaal uit de verf. Anna Woltz lijkt zoveel onderwerpen te willen aankaarten dat de orkaan naar de achtergrond wordt verplaatst. Zo lijdt de hoofdpersonage Emilia aan een dwangneurose, hebben Seth en zijn zusje hun vader verloren en loopt schoolverlater Jim rond met een ontstoken hand. Al deze verhalen worden naast de hevige storm uitgelicht en daarmee biedt Anna Woltz de lezer weinig rust. Toch vlieg je door haar vlotte en jeugdige schrijfstijl in een avondje door het boek heen.

De geloofwaardigheid van de personages wisselt enorm. Zo is het zusje van Seth wel heel wereldwijs voor een negenjarige en is het moeilijk te geloven dat Emilia als veertienjarig meisje in haar eentje naar New York toe reist. Toch worden alle verhaallijnen van de personages wel goed uitgewerkt. Elk personage heeft zijn eigen problemen, die maar al te goed naar voren komen als je een paar dagen lang op elkaars lip zit tijdens een orkaan. Zo maakt Emilia een grote persoonlijke groei door in New York, mede door de hulp van haar vrienden. Je krijgt bij elk personage een goed beeld van hun leven voor én na de storm en wat zo’n enge en onzekere tijd met iemand kan doen.

Honderd uur nacht is een bomvol en spannend boek dat door de vlotte schrijfstijl goed doorleest. Het geeft een mooi en tegelijkertijd ook onwerkelijk beeld van een stad waar mensen normaal nooit in het donker rondlopen. Het boek is een echte aanrader voor kinderen van twaalf jaar en ouder, die zin hebben in een spannend en eigentijds boek met uiteenlopende en boeiende personages.