Een schot naast de roos

De naam Maile Meloy doet bij weinig lezers een belletje rinkelen. Ze is in de Verenigde Staten bekend om haar jeugdverhalen en familiesaga’s, maar stapte recent over naar het schrijven van thrillers. Blijf rustig (Do not become alarmed) is in dit genre haar debuut en werd ook prompt in het Nederlands vertaald.  

Tijdens de cruise die hen van Centraal-Amerika naar Californië voert, brengen de gezinnen van Liv en Nora, twee nichtjes, liever de tijd aan boord door en doen niet mee aan trips op het vasteland. Op een dag besluiten ze dit toch te doen en gaan samen met een Argentijns stel dat ze hebben leren kennen, op stap met gids Pedro. Onderweg krijgen ze autopech en besluiten dan maar een dagje aan het strand door te brengen. Maar daar loopt alles grondig mis. Terwijl de mannen zich tegoed doen aan een partijtje golf, Nora zich op een afgelegen plekje vermaakt met gids Pedro en Liv op het strand in slaap valt, verdwijnen de zes kinderen. De ouders, gewend aan de veiligheid en geborgenheid van het cruiseschip, beschuldigen elkaar van deze tragedie, terwijl de kinderen in allerlei gevaarlijke situaties terechtkomen en bij zichzelf ongekende krachten naar boven halen om te kunnen ontsnappen.    

Een vreemd land, een cruise en kinderen die verdwijnen – ingrediënten voor een beloftevol verhaal. En in het begin is het dat ook. Maar dan zakt het verhaal compleet in en wordt het ongeloofwaardig. De warrige schrijfstijl van Meloy draagt hier zeker toe bij. Alles wordt door de auteur voorgekauwd. Niet alleen de schrijfstijl is hier schuld aan, maar zeker ook de karaktertekeningen van de diverse personages die op geen enkel moment sympathie of medelijden opwekken. Integendeel. Af en toe zijn ze soms ronduit irritant in hun gedragingen. Hoe gedraag je je als ouder als je kinderen spoorloos verdwijnen? Je slaapt amper, je holt van hot naar her om toch maar zelf iets te kunnen doen en je valt constant de politie lastig om een brokje informatie te krijgen. Niets van dit alles bij deze gezinnen. Een slaappilletje om de nodige nachtrust te krijgen, een masturberende man die zijn frustraties kwijt wil omdat zijn vrouw alleen maar wil slapen en zelfs af en toe een rondje hardlopen lijken wel normaal onder deze omstandigheden.

Het hele verhaal wordt verteld door negen personages, waarvan de kinderen zelf het interessants zijn en toch nog enige emotie opwekken. Omwille van de wederzijdse beschuldigingen, schuldgevoelens en dito depressies, zit er weinig vaart in het verhaal en voelt het af en toe aan als een familiesaga. Cliffhangers, broodnodig in een thriller, ontbreken. Alles blijft afstandelijk. Het einde heeft dan wel iets meer vaart, maar laat draadjes bengelen waar geen antwoord op komt. Maile Meloy heeft de boot (of het cruiseschip) gemist met Blijf rustig. De titel is perfect gekozen en zegt eigenlijk alles. Rustig blijf je er zeker onder.  

Voor een echte thrillerlezer is dit boek geen aanrader. De lezer die een combinatie zoekt van een familieverhaal, doorspekt met tragedie en een beetje spanning, zou hier best wel eens van kunnen genieten.