Schoenmaker blijf bij je leest

Erin maakt een documentaire over gevangenen tijdens hun verblijf in de gevangenis en na hun vrijlating. Ze is verloofd met Mark, een bankier met een riant inkomen, maar die nu zijn job verloor omwille van de commotie rond Brexit. Hoewel hun financiële toestand nu niet meer zo rooskleurig is, besluiten ze toch te trouwen en op huwelijksreis te gaan naar Bora Bora. Op het idyllische eiland vergeten ze hun zorgen. Alles is rozengeur en maneschijn tot ze besluiten een boottochtje te maken en te gaan duiken. Op de bodem van de zee vinden ze iets dat hun leven niet alleen totaal dooreenschudt maar ook nog eens in gevaar brengt.  

'Heb je je ooit afgevraagd hoelang het duurt om een graf te graven? Ik zal het je vertellen. Eindeloos lang. Stel je voor hoeveel tijd het zal kosten en verdubbel het dan.'  

Een binnenkomer van jewelste en geen enkele fervente thrillerlezer die hier niet door geïntrigeerd zal zijn. Nu zijn we vier pagina’s verder (nog steeds het graf) en leren we het volgende: ''Om het even voor je in perspectief te plaatsen, dit gat, mijn gat van twee uur, is: 90x60x180 cm, wat neerkomt op zo’n 1 kubieke meter grond, en dat is dan weer minstens 1500 kilo. En dat… Dat is het gewicht van een flinke personenauto of een volwassen witte walvis of het gemiddeld nijlpaard. Het equivalent daarvan heb ik omhoog en een stukje naar links verplaatst ten opzichte van daarvoor. En dan is dit graf nog maar negentig centimeter diep.'   

Als je denkt dat dit al vermoeiend en langdradig is, lees dan gerust verder. Het wordt nog erger. We krijgen het menu, inclusief prijzen, voorgeschoteld van een restaurant met een uitgebreide reden waarom voor een bepaald menu gekozen werd; alle mogelijke vliegroutes en vliegtuignummers voor vluchten naar Bora Bora enz. Als je al niet het gevoel had Wikipedia te lezen, wordt er nog letterlijk een artikel geciteerd over de meest voorkomende vliegtuigongelukken.   

De lezer moet zijn verstand en realiteitszin op nul zetten om De duik te kunnen smaken. Als je afstand kan nemen van het van de hak op de tak springen, van de vele toevalligheden en van de talloze overbodige informatie, kan je de schrijfstijl van Catherine Steadman best appreciëren. Ze schrijft vlot, is niet hoogdravend en gebruikt geen moeilijke woorden. Korte hoofdstukken vergemakkelijken het lezen.  

Catherine Steadman is een Engelse actrice, bij ons bekend door haar rol van Lane Fox in de serie Dowton Abbey. Ze werkt momenteel aan de opnames voor een film. De duik is haar debuut. Aan de lezer om te oordelen of er nog een volgende dient te komen.