Een hallucinerend begin, maar een mat einde

David en Carole Franklin wonen in een welstellende buurt in het toeristische stadje Bend in Oregon. Hun buren en goede vrienden Owen en Liz zijn financieel niet zo goed af maar proberen toch de schijn hoog te houden. Het zoontje van de Franklins, Charlie, verdwijnt spoorloos als hij op een dag aan de rivier aan het spelen is die naast hun huis loopt. Iedereen is in paniek, behalve Liz, want zij weet wat er is gebeurd. Maar ze zwijgt, waardoor ze zich in nesten werkt en in een depressie terechtkomt die met de dag erger wordt. Ze krijgt steun van haar echtgenoot Owen, maar is deze steun wel goed bedoeld? Is zijn eigenbelang niet groter dan de bekommernis om Liz? En wat gebeurde er nu echt met Charlie?  

Gregg Olsen is geen nieuwkomer in thrillerland. Hij schreef al twintig boeken en won diverse prijzen. Het laatste dat ze deed begint met een hallucinerende flashback die je heel aandachtig moet lezen om te weten wat er eigenlijk gebeurd is. Het is pas naar het einde van het verhaal toe dat de lezer de betekenis ervan kan begrijpen. 

Olsen neemt de lezer mee door schokkende gebeurtenissen in een pakkende schrijfstijl met goedgekozen woorden te stoppen en een perfect evenwicht tussen beschrijvingen en actie te vinden. We volgen de dertig dagen durende zoektocht naar Charlie vanuit verschillende perspectieven. Al van bij het begin is duidelijk wat er met het kind is gebeurd, maar dat is op zich geen probleem. De lezer wil weten hoe het verder afloopt en dat vormt het spanningselement. Aan cliffhangers ook geen gebrek.

Zo goed als de schrijfstijl is, zo ongeloofwaardig is het verhaal. De pijler waarop Het laatste dat ze deed rust, is wankel en haalt eigenlijk het hele verhaal onderuit. De personages handelen op een manier die je niet voor mogelijk houdt en lijken daardoor soms bordkartonnen figuren. Het positieve aan Het laatste dat ze deed is het gemak waarmee Olsen schrijft en waardoor hij de lezer zonder problemen meeneemt in het verhaal. Het einde echter is een grote teleurstelling want de stelling in de titel Het laatste dat ze deed, wordt niet beantwoord. Er zijn maar twee mogelijkheden, maar welke wordt er gekozen? Je blijft op je honger zitten en slaat het boek teleurgesteld dicht.  

Als je door de ongeloofwaardigheid van de gebeurtenissen kan kijken, is Het laatste dat ze deed zeker een aanrader voor wat spanning en leesplezier betreft. Als je een verhaal wil dat staat als een rots en een bevredigend einde heeft, ben je aan het verkeerde adres.