Interessant onderwerp maar weinig overtuigend
Ethan Cross heeft met Ik ben de nacht op zijn minst een controversieel debuut geschreven. You hate it or you love it.
Met zijn debuut The Sheperd, de Engelse titel van dit boek, gooide Cross hoge ogen in de Verenigde Staten. Het werd al snel een bestseller. De vervolgverhalen in deze trilogie, The Cage en Father of Fear, werden nog niet uitgegeven in een Nederlandstalige versie.
De paden van Marcus Williams, een ex-detective, en van Francis Ackerman Jr., een niets of niemand ontziende seriemoordenaar, kruisen zich in het kleine stadje Asherton in Texas. Ackerman speelt een spel met zijn slachtoffers en geeft hen een kans aan de dood te ontsnappen, een kans die in de realiteit zeer miniem is, bijna onbestaand. Marcus Williams neemt de haast onmogelijke taak op zich om de seriemoordenaar te vatten en het zinloze geweld te stoppen. Het lijkt erop dat hij hulp krijgt van de plaatselijke politie, maar niets is minder waar.
De lezer wordt overstelpt met personages en situaties. Verwarring troef. Naarmate je verder leest, begrijp je waarom de schrijver dit deed, maar op dat moment zullen sommigen al hebben afgehaakt. En toch loont het om verder te lezen want het is zeker geen slecht boek. Het verhaal is origineel, maar de dialogen en overpeinzingen van de hoofdpersonages zijn om te huilen. Niemand praat op die manier. Niemand begint over zijn leven na te denken als hij zijn pistool op een slachtoffer richt. Het komt zelfs komisch over en doet afbreuk aan de geloofwaardigheid en de snelheid van het verhaal. En toch zit er meer dan voldoende vaart in deze thriller. De gebeurtenissen op zich volgen elkaar zo snel op dat je hoofd ervan tolt. Er lijken passages te ontbreken waardoor je je soms afvraagt: hoe komt hij van punt A naar B zonder logische overgang? Maar dat kun je nog door de vingers zien. Wat meer stoort zijn de uitwerking van de karakters en de toevalligheden die het een auteur wel erg makkelijk maken.
Ethan Cross wordt de nieuwe James Patterson genoemd, een kruising tussen Hannibal Lector en Jason Bourne. Is dat zo? De meningen zullen verdeeld zijn. Wie houdt van gruwelijke, sadistische scènes komt met Ik ben de nacht zeker aan zijn trekken en zal genieten van dit boek. De lezer die samenhang, realisme en logica zoekt, komt echter bedrogen uit.
Het boek is het lezen waard, al was het alleen maar om te zien tot welke categorie je behoort.
Wie bekend is met de oorspronkelijke Engelse versie, zal de vertaler van The Sheperd een pluim willen geven. De grammaticale fouten zijn eruit gehaald en de taal werd opgesmukt. Een puike vertaling.
Reageer op deze recensie