Lezersrecensie
Kat en mens
‘Er is geen kat ter wereld die niet schattig is.’
Na het wereldwijde succes van Een Reisverslag van een Kat heeft de Japanse auteur Hiro Arikawa enkele korte verhalen gebundeld. In de eerste twee verhalen kan de lezer meer te weten komen over de voorgeschiedenis van Satoru’s katten Hachi en Nana. Voor de lezers die de eerste roman al hebben gelezen zijn er weinig nieuwe elementen te ontdekken. De andere verhalen brengen wel mooie inzichten over de bijzondere relatie tussen katten en mensen en huisdieren in het algemeen.
Katteneiland vertelt over een excursie van een samengesteld gezin, waarbij verleden en heden verbonden zijn. Katten spelen een verbindende rol. Het kortste verhaal Meneer Tom lijkt rechtstreeks uit een anekdote te zijn ontsprongen.
Het korte verhaal van de Kat van Schrödinger beschrijft de overeenkomsten tussen baby’s en kittens. De opvoeding van deze jonge wezens blijkt tot een prachtig verbinding van een stel met tegengestelde karaktereigenschappen. Bij dit verhaal is een korte manga toegevoegd, die van rechts naar links gelezen dient te worden.
In De kat die Bleef speelt naamgeving een grote rol: de jongen Hiromi en Kōta de kat dragen in zekere zin elkaars naam. Kōta probeert een nekomata te worden, een kat boven de twintig jaar met onsterfelijke krachten en beschermer van het hiernamaals.
Japanse elementen zoals manga, het geloof in de ziel, de eetcultuur en het gezinsleven komen naar voren, maar zijn zo beschreven dat universele menselijke verhoudingen herkenbaar zijn. Arikawa schrijft vol liefde over de innige band tussen mens en dier. De katten zijn slim, eigenzinnig en dragen unieke namen. Menselijke personages gedragen zich soms inconsequent en bevatten niet altijd genoeg diepte. Enkele verhalen lijken sterk op elkaar gebaseerd te zijn of hetzelfde motief te bevatten, zoals het laatste en voorlaatste verhaal. Al met al een mooi verhalenboek, maar het lijkt een kopie van het Reisverslag van een Kat.
Na het wereldwijde succes van Een Reisverslag van een Kat heeft de Japanse auteur Hiro Arikawa enkele korte verhalen gebundeld. In de eerste twee verhalen kan de lezer meer te weten komen over de voorgeschiedenis van Satoru’s katten Hachi en Nana. Voor de lezers die de eerste roman al hebben gelezen zijn er weinig nieuwe elementen te ontdekken. De andere verhalen brengen wel mooie inzichten over de bijzondere relatie tussen katten en mensen en huisdieren in het algemeen.
Katteneiland vertelt over een excursie van een samengesteld gezin, waarbij verleden en heden verbonden zijn. Katten spelen een verbindende rol. Het kortste verhaal Meneer Tom lijkt rechtstreeks uit een anekdote te zijn ontsprongen.
Het korte verhaal van de Kat van Schrödinger beschrijft de overeenkomsten tussen baby’s en kittens. De opvoeding van deze jonge wezens blijkt tot een prachtig verbinding van een stel met tegengestelde karaktereigenschappen. Bij dit verhaal is een korte manga toegevoegd, die van rechts naar links gelezen dient te worden.
In De kat die Bleef speelt naamgeving een grote rol: de jongen Hiromi en Kōta de kat dragen in zekere zin elkaars naam. Kōta probeert een nekomata te worden, een kat boven de twintig jaar met onsterfelijke krachten en beschermer van het hiernamaals.
Japanse elementen zoals manga, het geloof in de ziel, de eetcultuur en het gezinsleven komen naar voren, maar zijn zo beschreven dat universele menselijke verhoudingen herkenbaar zijn. Arikawa schrijft vol liefde over de innige band tussen mens en dier. De katten zijn slim, eigenzinnig en dragen unieke namen. Menselijke personages gedragen zich soms inconsequent en bevatten niet altijd genoeg diepte. Enkele verhalen lijken sterk op elkaar gebaseerd te zijn of hetzelfde motief te bevatten, zoals het laatste en voorlaatste verhaal. Al met al een mooi verhalenboek, maar het lijkt een kopie van het Reisverslag van een Kat.
1
Reageer op deze recensie