Lezersrecensie
Subliem absurdistische raamvertelling
‘Lachen is het ergste wat een ziekte kan overkomen. Hem in zijn gezicht uitlachen. Nooit de hoop verliezen. Nooit opgeven. “…” Nooit van je stoel opstaan en de zaal verlaten voordat de film is afgelopen, want het einde heeft vaak verrassingen in petto. Leuke verrassingen. Een happy end.’ -p.30
Er komt een man bij de kapper. Dit klinkt als het begin van een mop, maar blijkt het begin van een unieke raamvertelling. De man vertelt over Providence, de vrouw die leerde vliegen met hulp van een Chinese tovenaar en Tibetaanse monniken die naar Julio Iglesias luisteren.
Providence heeft een missie: ze wil het zieke meisje Zahera adopteren uit het Marokkaanse ziekenhuis. Maar uitgerekend op de dag van de adoptie is er een grote aswolk die alle vliegtuigen verhindert om op te stijgen. Zal de kracht van liefde haar naar haar bestemming brengen?
Romain Puértolas is een Frans auteur die bekend staat om zijn mengeling van absurdisme met emotionele thematiek. Zijn eerdere boek over een fakir die vastzat in een IKEA-kast is ook naar het Nederlands vertaald. Puértolas heeft verschillende beroepen gehad, onder andere bij de Franse immigratiedienst. Net als het personage Leo is hij luchtverkeersleider geweest.
Puértolas heeft een humoristische stijl met oog voor detail en actualiteit:
‘Was een snor weer verplicht bij de politie, zoals in de jaren dertig? Of had de agente alleen maar de mode willen volgen die was gelanceerd door de beroemde winnares van het Eurovisie Songfestival 2014?’ -p.20
Bijpersonages zoals de politievrouw met de snor komen terug in de vertelling met elk een eigen plek in het geheel. De fakir van de IKEA-kast wordt terloops nog genoemd als een soort cameo. Er zijn verschillende referenties naar de Franse literatuur: Foucault, Camus en Molière passeren allen de revue.
Soms zit het in kleine stukjes zoals deze losse opmerking van een monnik:
“‘U bent geboren met die ondraaglijke lichtheid. De ondraaglijke lichtheid van verliefde postbodes.’” -p.144.
De thematiek van de dubbele kant van liefde vertoont inderdaad overeenkomsten met het Magnum Opus van Milan Kundera.
Ook de vierde wand wordt vaak doorbroken, waardoor de lezer wordt aangezet om actief deel te nemen aan de gedachtensprongen en gebeurtenissen. De verhaallijn van Leo bij de kapper en Providences vlucht zijn innig met elkaar verweven, maar staan toch op zichzelf. Zelfs het motto van Boris Vian komt in de vertelling zelf naar voren: ‘dit verhaal is volkomen waar, want ik heb het van begin tot eind verzonnen.’
Het boek vertelt over de kracht van liefde en de veerkracht van het leven. Over dingen die we onze geliefden wel of niet vertellen, om ze te beschermen. Liefde kan de wereld veranderen met opoffering voor een geliefde als de hoogste waarde.
Er komt een man bij de kapper. Dit klinkt als het begin van een mop, maar blijkt het begin van een unieke raamvertelling. De man vertelt over Providence, de vrouw die leerde vliegen met hulp van een Chinese tovenaar en Tibetaanse monniken die naar Julio Iglesias luisteren.
Providence heeft een missie: ze wil het zieke meisje Zahera adopteren uit het Marokkaanse ziekenhuis. Maar uitgerekend op de dag van de adoptie is er een grote aswolk die alle vliegtuigen verhindert om op te stijgen. Zal de kracht van liefde haar naar haar bestemming brengen?
Romain Puértolas is een Frans auteur die bekend staat om zijn mengeling van absurdisme met emotionele thematiek. Zijn eerdere boek over een fakir die vastzat in een IKEA-kast is ook naar het Nederlands vertaald. Puértolas heeft verschillende beroepen gehad, onder andere bij de Franse immigratiedienst. Net als het personage Leo is hij luchtverkeersleider geweest.
Puértolas heeft een humoristische stijl met oog voor detail en actualiteit:
‘Was een snor weer verplicht bij de politie, zoals in de jaren dertig? Of had de agente alleen maar de mode willen volgen die was gelanceerd door de beroemde winnares van het Eurovisie Songfestival 2014?’ -p.20
Bijpersonages zoals de politievrouw met de snor komen terug in de vertelling met elk een eigen plek in het geheel. De fakir van de IKEA-kast wordt terloops nog genoemd als een soort cameo. Er zijn verschillende referenties naar de Franse literatuur: Foucault, Camus en Molière passeren allen de revue.
Soms zit het in kleine stukjes zoals deze losse opmerking van een monnik:
“‘U bent geboren met die ondraaglijke lichtheid. De ondraaglijke lichtheid van verliefde postbodes.’” -p.144.
De thematiek van de dubbele kant van liefde vertoont inderdaad overeenkomsten met het Magnum Opus van Milan Kundera.
Ook de vierde wand wordt vaak doorbroken, waardoor de lezer wordt aangezet om actief deel te nemen aan de gedachtensprongen en gebeurtenissen. De verhaallijn van Leo bij de kapper en Providences vlucht zijn innig met elkaar verweven, maar staan toch op zichzelf. Zelfs het motto van Boris Vian komt in de vertelling zelf naar voren: ‘dit verhaal is volkomen waar, want ik heb het van begin tot eind verzonnen.’
Het boek vertelt over de kracht van liefde en de veerkracht van het leven. Over dingen die we onze geliefden wel of niet vertellen, om ze te beschermen. Liefde kan de wereld veranderen met opoffering voor een geliefde als de hoogste waarde.
1
Reageer op deze recensie