Zeer veelbelovend eerste deel van een nieuwe serie

Louisa Scarr is een Engelse schrijfster die onder het pseudoniem Sam Holland al grote successen heeft behaald. Haar serial-killer thrillers bereiken een groot publiek over de hele wereld. Ook in Nederland is ze mateloos populair en heeft ze onder andere De bronzen vleermuis voor het beste thrillerdebuut mogen ontvangen. Het was voor velen dan ook een grote verrassing toen ‘Holland’ een boek onder haar eigen naam uit ging brengen. Maar het bleek ook een slimme zet. De nieuwsgierigheid was immers gewekt. Geïnspireerd door haar eigen hond Max wekte Scarr hondenbegeleider Lucy en haar speurhond Moss tot leven. ‘Het laatste woord’ is het eerste deel van deze nieuwe serie.

Het leven van voormalig rechercheur Lucy Halliday nam bijna twee jaar geleden een nare wending. Haar man, journalist Nico Halliday, verdween van de ene op de andere dag. Haar vrienden en kennissen zijn ervan overtuigd dat hij haar heeft verlaten om te gaan leven als god in Frankrijk. Lucy is ervan overtuigd dat er heel iets anders aan de hand is. Nico was namelijk iets duisters op het spoor en ze is bang dat hij daarbij op het pad van de verkeerde mensen terecht is gekomen. Ze is vastbesloten om erachter te komen wat er is gebeurd. Als ze samen met Moss wordt opgeroepen om te zoeken naar een lichaam in het bos, en daar op het graf van een gehavende en onherkenbare man stuit, vreest ze hem gevonden te hebben. Dit blijkt echter niet zo te zijn en ze zet haar eigen onderzoek voort. Hierbij stuit ze op Jack Ellis, de nieuwe leider van het rechercheteam. Dat Jack helemaal niet zit te wachten op haar bemoeienis, neemt ze voor lief. Als er nog meer lichamen worden gevonden zit er nog maar één ding op. Lucy en Jack zullen de handen ineen moeten slaan om deze gruwelen te stoppen.

Het boek begint met een proloog dat onmiddellijk doel treft. Er wordt een situatie geschetst die een hoop vragen oproept en zo wordt de lezer op een slimme manier het verhaal ingetrokken. Dat verhaal begint zes dagen voor dit voorval en men wordt telkens in enkele hoofdstukken door een volgende dag heen geleid. Deze hoofdstukken zijn kort en lezen lekker weg. Toch is er genoeg ruimte voor de personages om zich te ontwikkelen en als lezer leer je ze steeds een beetje beter kennen. Het blijken prettige personages waar genoeg aan ten grondslag ligt om ze zeer interessant te maken. De hond, Moss, is een hele fijne toevoeging.

In andere hoofdstukken volgen we een jonge vrouw die gevangen wordt gehouden door mensen die niets goeds in de zin hebben. Deze delen roepen ook weer vragen op, want wie is deze dame? En wie zijn deze mensen? Dit zorgt voor extra spanning in het verhaal. De lezer zal niet constant op het puntje van de stoel zitten, maar is getuige van een mysterie dat zich langzaam ontvouwt. Laagje voor laagje wordt er afgepeld om zo naar de uiteindelijke ontknoping toe te werken. Maar voordat men dat punt bereikt, wordt er nog een flinke afslag genomen. Eentje van het kaliber dat men niet zo snel zal zien aankomen. En waar uiteindelijk alle lijntjes van dit verhaal worden dichtgeknoopt, worden niet alle vragen over de hoofdrolspelers beantwoord. Die lijntjes worden alvast voor een volgend deel uitgeworpen. Kortom, een zeer veelbelovend eerste deel van een nieuwe serie.