Om doodsbang van te worden.......

De in Brazilië geboren Chris Carter haalt zijn inspiratie uit zaken over criminelen die hij als forensisch psycholoog heeft bestudeerd. Tegenwoordig woont hij in de VS en is hij fulltime schrijver. Zijn serie over profiler/rechercheur Robert Hunter en diens collega Carlos Garcia wordt in ruim twintig landen uitgebracht. De boeken zijn een groot succes en enorm geliefd bij lezers van serial-killer thrillers. Inmiddels bestaat de serie uit dertien delen. Het zevende deel, ‘Ik ben de dood’, is nu naar het Nederlands vertaald.

Als de twintigjarige Nicole onverwachts op moet passen bij de familie Bennet, heeft ze er geen weet van dat ze nooit meer thuis zal komen. Echter wordt haar ernstig gehavende lichaam zeven dagen later gevonden op een afgelegen veld vlakbij de luchthaven. Al snel volgen er meer jonge, vrouwelijke slachtoffers. Hunter en Garcia weten dat de tijd dringt. Ze weten pas hoe zeer, als er brieven opduiken met daarbij foto’s van de slachtoffers in compromitterende posities. De brieven zijn ondertekend met ‘I am death’. Uit de brieven blijkt dat ze te maken hebben met een zeer intelligente moordenaar en dat tilt de jacht naar een hoger plan. Lukt het de rechercheurs om deze mysterieuze crimineel te stoppen?

Het boek begint meteen met een scène waar je als lezer kippenvel van krijgt en daarmee trekt Carter je onmiddellijk het verhaal in. Het eerste zaadje is geplant en er zullen er nog velen volgen. Daar is deze schrijver ongelooflijk goed in namelijk. Niet alleen het beschrijven van gruwelijkheden heeft hij als kunst verheven, maar het juist weglaten van bepaalde zaken waardoor je brein met je op de loop gaat, heeft hij ook perfect onder de knie. De korte hoofdstukken, waarbij meerdere verhaallijnen elkaar afwisselen, zorgen voor veel snelheid in het verhaal. We volgen Hunter en Garcia tijdens hun jacht op de moordenaar maar we volgen ook de jonge jongen die wordt vastgehouden, mishandeld en misbruikt door ‘Het monster’. Hoofdstukken waar je als lezer wakker van zou kunnen liggen omdat het te gruwelijk voor woorden is, maar ook omdat je zo snel mogelijk wilt weten hoe dit af gaat lopen. Stoppen met lezen is bijna geen optie. Als de verhaallijnen uiteindelijk bij elkaar komen, en je achter de identiteit van de moordenaar komt, zal je met stomheid geslagen zijn. En dan blijkt wederom hoe een begenadigd schrijver Chris Carter daadwerkelijk is.

Ik wil HarperCollins en World of thrillers heel erg bedanken voor dit recensie-exemplaar.