Lezersrecensie
Welcome to my dark side......
Karin Slaughter, door haar fans ook wel liefkozend de ‘Queen of crime’ genoemd, staat bekend om haar thrillers van hoog niveau. Vooral haar serie over Will Trent en Sara Linton is erg populair en met al haar boeken verschijnt ze steevast op de nationale en internationale bestsellerlijsten. Dat deze dame ook korte verhalen kan schrijven heeft ze onder andere al laten zien in haar verhalenbundel ‘Puntgaaf’. Nu kan ze daar een tweede verhalenbundel aan toevoegen. ‘Loepzuiver’ is nu verkrijgbaar bij alle bekende boekhandels.
Het boek begint met het verhaal ‘Kwijt’. Will Trent moet voor straf een aantal diensten draaien op Atlanta international airport. Hij post bij de toiletten om mensen op te pakken die anoniem een nummertje willen maken in de openbare ruimte. Als hij een klein meisje hoort fluisteren dat ze naar huis wil, gaan bij Will alle alarmbellen af.
In ‘Onmisbare vrouwen’ zien we hoe een meisje na de dood van haar moeder de rol van de vrouw des huizes op zich probeert te nemen. Dit gaat niet zonder slag of stoot.
‘Onbegrepen’ is het verhaal van Martin. Hij wordt al zijn hele leven onbeduidend en onbelangrijk bevonden. Als je al zo lang wordt behandeld als een hoop stront, hoe zorg je ervoor dat de mensen je wel gaan zien?
In ‘De zegen van het gebroken zijn’ ontmoeten we Mary Lou. Zij doet haar stinkende best om een vroom leven te leiden. Toch maakt ze één kleine fout. Hoe groot is de prijs die ze daarvoor moet betalen?
‘Ongezien’ gaat over de laatste dag van June. Ze staat op het punt om te sterven, maar ze kan deze wereld niet verlaten zonder dat ene stukje informatie te vergaren. Iets waarvan ze weet dat ze het eigenlijk niet wil weten, maar ze moet het weten.
En tenslotte volgen we in ‘Blond haar, blauwe ogen’ Julia die in haar eerste jaar op de opleiding journalistiek dolgraag een belangrijk verhaal wil schrijven. Ze is vastbesloten er achter te komen wat er met twee vermiste jonge vrouwen is gebeurd. Maar of dit nu zo verstandig is?
Het eerste verhaal voelt als thuiskomen, vooral voor lezers die al bekend zijn met de boeken van Karin Slaughter. De fantastische Will Trent neemt je mee op een missie en dat wordt weer een heel spektakel, mét natuurlijk een goede afloop. We zijn niet anders gewend.
Dan gaat het vanaf het tweede verhaal een volledig andere kant op. De verhalen kabbelen wat voort en het gevoel ‘waar gaat dit naartoe’ overheerst een poosje om vervolgens bij een shockerende eindbestemming uit te komen. Onderwerpen zoals pedofilie, misbruik en verkrachting komen aan bod en het is duidelijk dat Slaughter hier een punt wil maken. Dit wordt bevestigd in het nawoord. Heel goed dat deze onderwerpen aan de kaak gesteld worden, maar het is op een zo sinistere en duistere manier dat er een grote kans is dat de lezer er een ongemakkelijk gevoel aan over houdt. En misschien was dit wel precies de bedoeling.
De verhalen in ‘Loepzuiver’ lezen als een trein, geven stof tot nadenken en laten je niet snel los. Ik kan niet anders zeggen dan dat de ‘Queen of crime’ weer een knap staaltje werk heeft geleverd.
Het boek begint met het verhaal ‘Kwijt’. Will Trent moet voor straf een aantal diensten draaien op Atlanta international airport. Hij post bij de toiletten om mensen op te pakken die anoniem een nummertje willen maken in de openbare ruimte. Als hij een klein meisje hoort fluisteren dat ze naar huis wil, gaan bij Will alle alarmbellen af.
In ‘Onmisbare vrouwen’ zien we hoe een meisje na de dood van haar moeder de rol van de vrouw des huizes op zich probeert te nemen. Dit gaat niet zonder slag of stoot.
‘Onbegrepen’ is het verhaal van Martin. Hij wordt al zijn hele leven onbeduidend en onbelangrijk bevonden. Als je al zo lang wordt behandeld als een hoop stront, hoe zorg je ervoor dat de mensen je wel gaan zien?
In ‘De zegen van het gebroken zijn’ ontmoeten we Mary Lou. Zij doet haar stinkende best om een vroom leven te leiden. Toch maakt ze één kleine fout. Hoe groot is de prijs die ze daarvoor moet betalen?
‘Ongezien’ gaat over de laatste dag van June. Ze staat op het punt om te sterven, maar ze kan deze wereld niet verlaten zonder dat ene stukje informatie te vergaren. Iets waarvan ze weet dat ze het eigenlijk niet wil weten, maar ze moet het weten.
En tenslotte volgen we in ‘Blond haar, blauwe ogen’ Julia die in haar eerste jaar op de opleiding journalistiek dolgraag een belangrijk verhaal wil schrijven. Ze is vastbesloten er achter te komen wat er met twee vermiste jonge vrouwen is gebeurd. Maar of dit nu zo verstandig is?
Het eerste verhaal voelt als thuiskomen, vooral voor lezers die al bekend zijn met de boeken van Karin Slaughter. De fantastische Will Trent neemt je mee op een missie en dat wordt weer een heel spektakel, mét natuurlijk een goede afloop. We zijn niet anders gewend.
Dan gaat het vanaf het tweede verhaal een volledig andere kant op. De verhalen kabbelen wat voort en het gevoel ‘waar gaat dit naartoe’ overheerst een poosje om vervolgens bij een shockerende eindbestemming uit te komen. Onderwerpen zoals pedofilie, misbruik en verkrachting komen aan bod en het is duidelijk dat Slaughter hier een punt wil maken. Dit wordt bevestigd in het nawoord. Heel goed dat deze onderwerpen aan de kaak gesteld worden, maar het is op een zo sinistere en duistere manier dat er een grote kans is dat de lezer er een ongemakkelijk gevoel aan over houdt. En misschien was dit wel precies de bedoeling.
De verhalen in ‘Loepzuiver’ lezen als een trein, geven stof tot nadenken en laten je niet snel los. Ik kan niet anders zeggen dan dat de ‘Queen of crime’ weer een knap staaltje werk heeft geleverd.
1
Reageer op deze recensie