Een energiek en pakkend tweede deel.

De duivelsdief gaat verder daar waar De laatste magiër eindigde toen Esta en Harte door de barrière heen gingen en het magische boek de Ars Arcana met zich meenamen. Het verhaal maakt een heel klein sprongetje in de tijd. In New York van 1902 is de magie bijna verdwenen. Het oude gedeelte van de stad is een gevaarlijke plek waar men het leven niet zeker is. Branden breken uit, mensen vinden de dood. bendes hebben de macht in handen.En Mageus dreigen uit te sterven.
De macht van de Ars Arcana heeft zich in Harte genesteld en de kracht is ongelofelijk sterk, te sterk. Om dit te beteugelen moeten Esta en Harte op zoek naar de vier stenen, maar deze zijn verspreid over het continent. Geen gemakkelijke zoektocht en zeker niet zonder gevaren.
Door een noodlottig toeval komen Harte en Esta 2 jaar verder in de tijd terecht. Noodlottig omdat dit gemoeid ging met een vreselijk ongeluk. Normaal gesproken zou het voor Esta geen probleem moeten zijn om terug te reizen in de tijd, maar dat lukt haar nu niet meer. Hoe moeten zij nu de toekomst van de magers nog kunnen redden? En kunnen zij ooit voorbereid zijn op de onverwachte zaken die zij in 1904 tegen komen?

Net als het eerste deel pakket dit boek je vast en laat het je niet meer los totdat je de laatste bladzijde hebt omgeslagen. En net als zijn voorganger is De duivelsdief zeer energiek geschreven. Vele persoonswisselingen en de twee tijdszones zorgen voor veel vaart in het verhaal.
Er is geen terugblik naar de gebeurtenissen in het vorige boek.
De personages hebben allen hun goede en slechte kanten. Dit keer zijn er meer die een prominente rol krijgen en ik vond het zelf erg prettig om hun rol vertolkt te zien worden middels personage-perspectieven. Het zijn alles sterke karakters die staan voor hun eigen idealen. Dit is erg fijn lezen, maar ook een klein minpuntje, oom een paar minder sterk personages had ietwat geloofwaardiger geweest.
Maxwell is een meester in het bedenken van complexe onbeteugelbare magische gebeurtenissen. Hoe complex ook, ze zijn goed te volgen voor de lezer.
Daarnaast zijn er veel historische feiten verweven in dit verhaal. Zoals bijvoorbeeld de wereldtentoonstelling in 1904.
Het plot en de opbouw zit weer prima in elkaar. Intriges, romantiek, geweld en plotwendingen zijn inmiddels vaste ingrediënten bij deze auteur.
Maxwell is niet bang om gevoelige onderwerpen zoals discriminatie, machtsmisbruik en de positie van de vrouw aan te snijden.
Het was een boek om op het puntje van je stoel te lezen en ik kan niet wachten op het vervolg.