Lezersrecensie
De kracht en de warmte van een heel eiland
Hartelijk dank aan Ambo|Anthos voor dit prachtige boek.
Libby Page heeft een opleiding gevolgd voor modejournalistiek voor ze ging werken als journaliste voor The Guardian. Het eiland is haar derde boek en het tweede boek dat is vertaald in het Nederlands.
Lorna is adjunct op een basisschool en woont samen met haar 14 jarige dochter Ella in het drukke Londen. Ze heeft haar leven op orde, maar dat leven wordt verstoord.
Haar dochter heeft in het geheim contact gehad met haar nichtje dat op The Isle of Kip in Schotland woont, het eiland waar Lorna vandaan komt en waar ze zo veel jaren geleden van is gevlucht, haar broertje Jack achterlatend. Haar ouders zijn recent overleden en Ella wil uit alle macht afscheid nemen van de grootouders die zij nooit heeft gekend en haar nichtje Molly ontmoeten. Lorna geeft toe en met lood in haar schoenen, een steen in haar maag en een zwaar hart maken ze de reis naar het eiland waar ze opgroeide, het eiland waarvan ze nooit had gedacht ooit nog te zullen terugzien.
Jack is alles behalve blij zijn zus weer te zien. Zij heeft hem immers in de steek gelaten, maar Alice, zijn vrouw, en zijn dochter Molly ontvangen Lorna en haar dochter met open armen. Er ontstaat een warme vriendschap tussen de twee vrouwen en de meisjes zijn onafscheidelijk.
De terugkeer naar het eiland blijkt op alle fronten confronterend voor Lorna, ze moet de Eilanders onder ogen zien, het verleden komt omhoog en niemand begrijpt waarom ze toentertijd vertrokken is zonder afscheid te nemen of contact te houden. Aan de andere kant ziet Lorna ook de mooie kanten van het leven op het eiland. Niet alleen Lorna heeft geheimen voor de Eilanders, dat hebben zij ook voor haar.
Zal het Lorna lukken om weer dichter bij Jack te komen, zal ze ooit in het reine komen met haar verleden? Maar bovenal, wat betekent de terugkeer naar het eiland voor haar verdere leven?
In Het Eiland laat Libby Page de grote verschillen zien tussen het leven in de stad en het leven op een eiland. Ze heeft de hechte gezelschap, de omgang met elkaar, perfect weergegeven.
Door de korte hoofdstukken, het makkelijke, maar mooie taalgebruik en het wisselen van perspectief tussen Lorna en Alice vlieg je door het boek heen.
De auteur heeft een manier van schrijven die je direct meeneemt aan de hand, die je laat zien wat je moet zien en laat voelen wat je moet voelen. De ongemakkelijkheid, de angst, de onmacht, het verdriet, de liefde. Ondanks de de soms heftige en levensechte emoties weet zij de combinatie te vinden tussen het voelen van alle emoties, maar het ook luchtig genoeg te houden waardoor de lezer geconcentreerd blijft lezen. Het verhaal bevat voldoende humor om je mee te laten lachen of om een glimlach op je gezicht te toveren. De omgeving wordt zo beschreven dat je de zee kan horen ruisen, de meeuwen hoort in de lucht en de zilte lucht kan ruiken.
De personages zijn zeer menselijk, hebben hun eigen emoties, maken fouten en evolueren. Ze komen dicht bij je en nemen je mee in hun leven.
De essentie in het verhaal is onvoorwaardelijke liefde, voor jezelf, voor wat je doet, wie je bent, voor anderen, voor de plek waar je vandaan komt, waar je woont. Daarnaast speelt loslaten een grote rol. Het loslaten van pijnlijke zaken, het loslaten van je kind en dierbaren, van angst.
Het Eiland is een prachtig, emotioneel en gevoelig verhaal dat raakt, je bijblijft en dat meer dan de moeite waard is om te lezen.
Libby Page heeft een opleiding gevolgd voor modejournalistiek voor ze ging werken als journaliste voor The Guardian. Het eiland is haar derde boek en het tweede boek dat is vertaald in het Nederlands.
Lorna is adjunct op een basisschool en woont samen met haar 14 jarige dochter Ella in het drukke Londen. Ze heeft haar leven op orde, maar dat leven wordt verstoord.
Haar dochter heeft in het geheim contact gehad met haar nichtje dat op The Isle of Kip in Schotland woont, het eiland waar Lorna vandaan komt en waar ze zo veel jaren geleden van is gevlucht, haar broertje Jack achterlatend. Haar ouders zijn recent overleden en Ella wil uit alle macht afscheid nemen van de grootouders die zij nooit heeft gekend en haar nichtje Molly ontmoeten. Lorna geeft toe en met lood in haar schoenen, een steen in haar maag en een zwaar hart maken ze de reis naar het eiland waar ze opgroeide, het eiland waarvan ze nooit had gedacht ooit nog te zullen terugzien.
Jack is alles behalve blij zijn zus weer te zien. Zij heeft hem immers in de steek gelaten, maar Alice, zijn vrouw, en zijn dochter Molly ontvangen Lorna en haar dochter met open armen. Er ontstaat een warme vriendschap tussen de twee vrouwen en de meisjes zijn onafscheidelijk.
De terugkeer naar het eiland blijkt op alle fronten confronterend voor Lorna, ze moet de Eilanders onder ogen zien, het verleden komt omhoog en niemand begrijpt waarom ze toentertijd vertrokken is zonder afscheid te nemen of contact te houden. Aan de andere kant ziet Lorna ook de mooie kanten van het leven op het eiland. Niet alleen Lorna heeft geheimen voor de Eilanders, dat hebben zij ook voor haar.
Zal het Lorna lukken om weer dichter bij Jack te komen, zal ze ooit in het reine komen met haar verleden? Maar bovenal, wat betekent de terugkeer naar het eiland voor haar verdere leven?
In Het Eiland laat Libby Page de grote verschillen zien tussen het leven in de stad en het leven op een eiland. Ze heeft de hechte gezelschap, de omgang met elkaar, perfect weergegeven.
Door de korte hoofdstukken, het makkelijke, maar mooie taalgebruik en het wisselen van perspectief tussen Lorna en Alice vlieg je door het boek heen.
De auteur heeft een manier van schrijven die je direct meeneemt aan de hand, die je laat zien wat je moet zien en laat voelen wat je moet voelen. De ongemakkelijkheid, de angst, de onmacht, het verdriet, de liefde. Ondanks de de soms heftige en levensechte emoties weet zij de combinatie te vinden tussen het voelen van alle emoties, maar het ook luchtig genoeg te houden waardoor de lezer geconcentreerd blijft lezen. Het verhaal bevat voldoende humor om je mee te laten lachen of om een glimlach op je gezicht te toveren. De omgeving wordt zo beschreven dat je de zee kan horen ruisen, de meeuwen hoort in de lucht en de zilte lucht kan ruiken.
De personages zijn zeer menselijk, hebben hun eigen emoties, maken fouten en evolueren. Ze komen dicht bij je en nemen je mee in hun leven.
De essentie in het verhaal is onvoorwaardelijke liefde, voor jezelf, voor wat je doet, wie je bent, voor anderen, voor de plek waar je vandaan komt, waar je woont. Daarnaast speelt loslaten een grote rol. Het loslaten van pijnlijke zaken, het loslaten van je kind en dierbaren, van angst.
Het Eiland is een prachtig, emotioneel en gevoelig verhaal dat raakt, je bijblijft en dat meer dan de moeite waard is om te lezen.
1
Reageer op deze recensie