Een verhaal over jezelf vinden, acceptatie, liefde en loslaten in een prachtige geschiedenisles.

Ik mocht dit boek lezen dankzij Love to read en uitgeverij Ambo/Anthos, waarvoor heel hartelijk dank.

Mark Stokmans woonde als kleine jongen en kind van expats in Indonesie, Bangladesh en Peru. Op zijn elfde jaar kwam hij naar Nederland. Zijn grootouders hadden een groot huis aan de Costa Blanca waar hij elk jaar in de vakantie naar toe ging en dat hij thuis noemde.

Na aan de kant van de Duitsers te hebben gevochten in de Eerste Wereldoorlog zwerft de jonge Nederlander Herman Kruijsen door Europa. Herman wordt achtervolgd door zijn demonen die gevormd zijn door het verleden. Als hij rondzwerft in Spanje wordt hij behoorlijk ziek gevonden door Vincente Urias die hem meeneemt naar huis. Dat is het begin van een prachtige vriendschap en een vruchtbare samenwerking. Herman ontdekt een verlaten en vervallen landhuis met veel grond en besluit dat te kopen. Met behulp van de lokale bevolking knapt hij het op. Herman voelt een diepe liefde voor het mooie Spanje met zijn enorme tegenstrijdigheden, maar hekelt de armoede en de ongelijkheid die er heerst. Zijn ideeën stroken niet met die van de andere grootgrondbezitters. Tijdens de burgeroorlog staat het leven van iedere Spanjaard volledig op zijn kop. Herman doet er alles aan wat en wie hem lief is te beschermen.
Als Herman een tijdje ergens anders verblijft ontmoet hij Beatrijs, ook een Nederlandse. Hij trouwt met haar en samen krijgen zij een zoon. Kan Herman iedereen die hij lief heeft beschermen? Kan hij behouden wat hem dierbaar is, maar bovenal kan hij het geluk van zichzelf en dat van zijn zoon waarborgen en trouw te blijven aan zijn eigen idealen?

Land van Echo’s neemt de lezer mee naar het Spanje van weleer en beslaat de periode van eind 1929 tot 1959. Het boek bestaat uit twee delen en enkele waardevolle aanvullingen aan het einde van het boek.
In het begin van het eerste deel is het taalgebruik soms ietwat afstandelijk door de woordkeuze, maar het verhaal an sich staat als een huis. Het is een verhaal dat, hoe verder je komt, je dieper in het verhaal wordt meezuigt. Het tweede deel is een combinatie van het verteller en de verhalen die Herman in zijn dagboek heeft geschreven en dat lees enorm snel en makkelijk.
De opbouw zit goed in elkaar, de dialogen voelen echt aan, de situaties zijn zodanig beschreven dat er begrip ontstaat.
Er komen veel personages voorbij, die bijna allemaal evolueren. De karakters zijn levensecht met alle goede en slechte kanten en dat is bij Herman goed te zien: Een lieve, betrokken en trotse man die heel zachtaardig en kwetsbaar kan zijn, maar daartegen ook zeer gewelddadig en meedogenloos. En dat is precies wat ik zo mooi vind aan dit boek, het is een verhaal vol tegenstellingen: rijk/arm, sterk/ kwetsbaar, loslaten/ vasthouden. De liefde voor het land is tastbaar door het gehele boek, net als de afkeer tegen de ongelijkheid die er heerste. De auteur heeft veel kleine, maar o zo belangrijke details in het boek verwerkt waardoor je precies begrijpt wat hij bedoelt en waar over wordt geschreven. De Spaanse teksten zijn voor mij een waardevolle aanvulling op het verhaal
Een verhaal over jezelf vinden, acceptatie, liefde en loslaten in een prachtige geschiedenisles.