wederom wauw

De volgende in het kliekje van Wes die zijn eigen deel kreeg is Tijn.

Tijn betrapt zijn vriendin op overspel terwijl hij in Milaan zit voor zijn werk. De eettafel zal voor hem nooit meer zijn wat hij geweest is. Bij thuiskomst wacht hem nogmaals een koude douche, van alle inboedel die Jinthe meegenomen heeft uit zijn huis, is ze de eettafel helaas vergeten…

Anne, barmeisje en studente psychologie met dreigende geldproblemen, is slachtoffer van Tijn zijn zware gemoed wanneer hij een borrel komt nemen om alles door te spelen.

Wat een eikel, dat was mijn eerste idee over Tijn. Jezus, hoe bot was die zeg! Uiteindelijk kun je wel een beetje begrip opbrengen voor hem, maar evengoed, dit was echt onder de gordel! Wanneer de twee eindelijk naar elkaar toe trekken en het bed met elkaar delen, volgt er een nieuwe ontnuchtering.
Ik heb echt wel Tijn zitten vervloeken tijdens het lezen…

Met Anne kun je niet anders dan meevoelen. Met haar pijn, haar verdriet en haar zelfbeeld… (Thx Tijn)
Het meisje heeft al van bij haar geboorte pech en dat bleef eigenlijk maar doorgaan, tot het einde van het boek zelfs bijna, want, hallo, met Tijn heeft er het ook niet bepaald makkelijk gekregen.

Wendy Brokers heeft opnieuw twee realistische personages op me losgelaten, die niet voor elkaar willen vallen, durven vallen, maar uiteindelijk gewoon knetterhard te pletter storten.
Ik denk dat ik tot halfweg het boek niet zag hoe die twee überhaupt samen zouden kunnen passen, maar uiteindelijk was het vooral door de groei (en leergierigheid) van Tijn, dat alle stukjes in elkaar pasten.

Die vriendenkring is echt uniek, en je zou er zo deel van willen uitmaken! Een super mooi Daan-moment doet me nu heel erg verlangen naar het laatste deel in de serie!