Over het toenemende succes van de autocratie.

Applebaum is historicus en journalist en schrijft in dit boek over de mechanismen van autoritaire regiems door de politieke ontwikkelingen te beschrijven in o.a. Hongarije, Polen, Spanje en natuurlijk Amerika.
Ze constateert dat er een voortdurende golfbeweging is van democratie naar autocratie en dat we nu in een periode lijken te zitten waarin autoritaire leiders populair zijn, die veeleer irrationele motieven hebben in tegenstelling tot liberale politici die uitgaan van redelijkheid en rationaliteit.
Een autoritair systeem heeft eigenlijk vooral als doel om aan de macht te blijven en de voordelen daarvan zijn evident ( zelfverrijking, macht uitoefenen, status).
Volgens onderzoek zou een derde van de mensheid een predispositie hebben voor autoritarisme. Men wenst een geordende wereld met een sterke leider die de mensen een duidelijk en afgerond narratief biedt, waar je je aan verbindt. Dit is de tegenhanger van de liberale gefragmenteerde wereld, die juist de verschillen tussen meningen en mensen, de diversiteit propageert. Die nostalgie naar een duidelijk en eenvormig verhaal wordt nog versterkt door de woedende en ongemakkelijke kakofonie in onze gefragmenteerde informatiewereld.
In verschillende landen zie je dezelfde mechanismen in de autocratie. Namelijk: loyaliteit staat boven kwaliteit, d.w.z loyale mensen worden verkozen boven gekwalificeerde mensen; de instituties zoals de rechterlijke macht, de pers, de ambtenarij worden veroverd en moeten ten dienste van het autoritaire bewind gaan werken.
Een succesvolle autocratie organiseert een sterke ondersteuning van de intelligentsia - wetenschappers, kunstenaars, journalisten etc. - die nodig is om retoriek van de leider om te zetten in uitvoerbare plannen. Dat een gedeelte van de intelligentsia zich hiervoor leent, komt volgens Applebaum omdat ze onder dit autoritaire regiem de posities en status kunnen verwerven die in het liberale bewind niet voor hen weggelegd bleken te zijn en waar ze gefrustreerd over waren.
Ik vond de historische analyses heel sterk in dit boek, maar de gedeelten waarin ze in de persoonlijke geschiedenis van mensen duikt om verklaringen te zoeken en haar analyses te toetsen vond ik niet overtuigend en ook nogal saai.
De politieke vooringenomenheid van Applebaum zal zeker haar gezichtspunten en analyses beïnvloeden, dus ik vroeg me af hoe analyses op dit onderwerp eruit zouden zien als ze gedaan zouden zijn door een vooringenomen journalist, die juist het autoritaire gedachtengoed omarmt.