Lezersrecensie
Roman op rijm
Wat een ontzettend leuk boek!
Het is een roman in de vorm van rijmende verzen - strofes van 14 regels. Het verhaal gaat over Onegin die op zeker moment de liefde van Tatjana versmaadt. Zijn dichtende vriend Lenski is samen met Olga, de zus van Tatjana. Onegin gaat onder de ogen van Lenski en Tatjana met Olga aan de zwier. Lenski daagt hem uit voor een duel en wordt gedood door Onegin. Veel later ontmoet Onegin Tatjana weer die inmiddels is getrouwd en hij valt als een blok voor haar, maar zij wil hem dan niet meer.
We zien de thema’s die ook bij Tolstoj en andere Russen spelen. Het getob met de zin van het leven, de rituelen in de adelijke families, de stadse feesten en bals, waar men elkaar de maat neemt en waar huwelijken worden gearrangeerd, het rustige leven op de landgoederen in de prachtige natuur.
Je zou denken dat de vorm - rijmende verzen - het lezen tot een zware opgave maakt, maar dat is helemaal niet zo. Het voelt juist heel licht aan. Je kunt jezelf mee laten nemen in het ritme en de melodie van de zinnen en genieten van de gevoelvolle, levendige en wijze dingen die Poesjkin zegt. De schrijver is ook aanwezig in de vertelling en richt zich als verteller ook direct tot zijn lezerspubliek en voelt aan als een dichter die op een luchtige - maar wel indringende manier - deze geschiedenis voor je zingen wil, zoals de oude Grieken dat ook deden.
Overigens heb ik de vertaling van Jonker gelezen uit de Russische bibliotheek van van Oorschot.
Het is een roman in de vorm van rijmende verzen - strofes van 14 regels. Het verhaal gaat over Onegin die op zeker moment de liefde van Tatjana versmaadt. Zijn dichtende vriend Lenski is samen met Olga, de zus van Tatjana. Onegin gaat onder de ogen van Lenski en Tatjana met Olga aan de zwier. Lenski daagt hem uit voor een duel en wordt gedood door Onegin. Veel later ontmoet Onegin Tatjana weer die inmiddels is getrouwd en hij valt als een blok voor haar, maar zij wil hem dan niet meer.
We zien de thema’s die ook bij Tolstoj en andere Russen spelen. Het getob met de zin van het leven, de rituelen in de adelijke families, de stadse feesten en bals, waar men elkaar de maat neemt en waar huwelijken worden gearrangeerd, het rustige leven op de landgoederen in de prachtige natuur.
Je zou denken dat de vorm - rijmende verzen - het lezen tot een zware opgave maakt, maar dat is helemaal niet zo. Het voelt juist heel licht aan. Je kunt jezelf mee laten nemen in het ritme en de melodie van de zinnen en genieten van de gevoelvolle, levendige en wijze dingen die Poesjkin zegt. De schrijver is ook aanwezig in de vertelling en richt zich als verteller ook direct tot zijn lezerspubliek en voelt aan als een dichter die op een luchtige - maar wel indringende manier - deze geschiedenis voor je zingen wil, zoals de oude Grieken dat ook deden.
Overigens heb ik de vertaling van Jonker gelezen uit de Russische bibliotheek van van Oorschot.
1
Reageer op deze recensie