Lezersrecensie
Lichtvoetig en overtuigend
Deze 18 e eeuwse roman is verrassend amusant en licht en helder geschreven. Ik kon het bijna niet wegleggen, zo leuk vond ik het.
Het is een raamvertelling, waarin de schrijver een ontmoeting heeft met Chevalier Des Grieux die hem zijn levensverhaal vertelt en waar de schrijver naar eigen zeggen letterlijk verslag van doet.
Hij vertelt over zijn huizenhoge liefde voor de prachtige Manon Lescaut, zonder welke hij niet kan leven. Keer op keer wordt hij door haar bedrogen - zij legt het aan met rijke mannen om een luxe leventje te kunnen leiden - maar ook keer op keer verovert hij haar terug en uiteindelijk wordt het duidelijk dat ze voor elkaar zijn bestemd en dat het geluk van de ander hun diepste wens is.
Ondanks het hoog dramatische, opereske gehalte van deze liefdesgeschiedenis voelt het niet overdreven aan. Des Grieux vertelt zijn verhaal in een vlot en intens ritme en met een vanzelfsprekendheid, die lichtvoetig aandoet, zodat je niet weg gaat zinken in een moeras van onnavolgbare hartstochten.
De schijnbare ontrouw van Manon is het terugkerende motief in deze roman, maar dat verveelt zeker niet, omdat er elke keer weer nieuwe elementen aan dit motief toegevoegd worden, zodat het geluid - als het ware - steeds voller van toon wordt.
De roman laat voor mij ook zien hoe corrupt de werkelijkheid was waarin ze leefden. De rijke mensen, de adel kon met geld alles (om) kopen en het was gebruikelijk voor rijke mannen om met geld vrouwen aan zich te binden en voor veel vrouwen was het de enige mogelijkheid om uit de armoede te komen.
Je zou kunnen zeggen dat Des Grieux het gedrag vertoont van een drugsverslaafde. Hij deed criminele dingen, misleidde zijn familie en vrienden en troggelde hen geld af om maar in het luxe onderhoud van zijn geliefde te kunnen voorzien, maar toch weet hij op de een of andere manier de steun van zijn familie en vrienden - en de lezer - te behouden, waarschijnlijk omdat hij volledig oprecht was in zijn verslaafdheid, zijn liefde voor Manon.
De roman vertelt op een heldere, lichtvoetige en overtuigende manier over een onvervalste, alles overheersende liefde, die consequent de drijfveer is van alle gebeurtenissen in het boek en heeft mij daarin gegrepen en ontroerd.
Het is een raamvertelling, waarin de schrijver een ontmoeting heeft met Chevalier Des Grieux die hem zijn levensverhaal vertelt en waar de schrijver naar eigen zeggen letterlijk verslag van doet.
Hij vertelt over zijn huizenhoge liefde voor de prachtige Manon Lescaut, zonder welke hij niet kan leven. Keer op keer wordt hij door haar bedrogen - zij legt het aan met rijke mannen om een luxe leventje te kunnen leiden - maar ook keer op keer verovert hij haar terug en uiteindelijk wordt het duidelijk dat ze voor elkaar zijn bestemd en dat het geluk van de ander hun diepste wens is.
Ondanks het hoog dramatische, opereske gehalte van deze liefdesgeschiedenis voelt het niet overdreven aan. Des Grieux vertelt zijn verhaal in een vlot en intens ritme en met een vanzelfsprekendheid, die lichtvoetig aandoet, zodat je niet weg gaat zinken in een moeras van onnavolgbare hartstochten.
De schijnbare ontrouw van Manon is het terugkerende motief in deze roman, maar dat verveelt zeker niet, omdat er elke keer weer nieuwe elementen aan dit motief toegevoegd worden, zodat het geluid - als het ware - steeds voller van toon wordt.
De roman laat voor mij ook zien hoe corrupt de werkelijkheid was waarin ze leefden. De rijke mensen, de adel kon met geld alles (om) kopen en het was gebruikelijk voor rijke mannen om met geld vrouwen aan zich te binden en voor veel vrouwen was het de enige mogelijkheid om uit de armoede te komen.
Je zou kunnen zeggen dat Des Grieux het gedrag vertoont van een drugsverslaafde. Hij deed criminele dingen, misleidde zijn familie en vrienden en troggelde hen geld af om maar in het luxe onderhoud van zijn geliefde te kunnen voorzien, maar toch weet hij op de een of andere manier de steun van zijn familie en vrienden - en de lezer - te behouden, waarschijnlijk omdat hij volledig oprecht was in zijn verslaafdheid, zijn liefde voor Manon.
De roman vertelt op een heldere, lichtvoetige en overtuigende manier over een onvervalste, alles overheersende liefde, die consequent de drijfveer is van alle gebeurtenissen in het boek en heeft mij daarin gegrepen en ontroerd.
1
2
Reageer op deze recensie
Meer recensies van cjcuijk
Gesponsord
Als Hyoyoung wordt gevraagd in een brievenwinkel in Seoul te komen werken, realiseert ze zich al snel hoe helend een brief kan zijn. Schrijf je nu in voor de Hebban Leesclub.
